View source for Uitgever mag niet langer uitgeven

In Frankrijk is een rechtszaak met betrekking tot een homoblad na vier jaar tot een einde gekomen. In 1993 kreeg de uitgever van <i>Gaie France Magazine</i> te horen dat hij zijn tijdschrift niet langer mocht distribueren. Michel Caignet lapte deze uitspraak echter aan zijn laars en zette zijn produkt onder iets andere namen op de markt. Op 9 september werd Caignet veroordeeld tot tweeëneenhalf jaar gevangenisstraf en een levenslang verbod op het uitgeven van een tijdschrift. Zijn veroordeling staat echter niet rechtstreeks in verband met de uitgave van <i>Gaie France</i>, maar met het verkopen van pornovideo's waarin volgens de Franse justitie jongens van onder de achttien meedoen.<br>
<br>
De veroordelingen vormden het eind van een onderzoek dat in april 1996 begonnen was. Op de dag dat het proces begon werden maar liefst 710 adressen van Caignets mailing list doorzocht. De politiemacht van 2500 man was de grootste die na de oorlog voor één onderzoek op de been was gebracht. Van de 673 personen bij wie huiszoeking werd gedaan, werden er 210 in staat van beschuldiging gesteld, terwijl er 20 werden vastgezet.<br>
<br>
De huiszoekingen hadden echter een klein zelfmoordgolfje tot gevolg, waarbij vijf mannen zich het leven benamen. Voor wie de geschiedenis van <i>Gaie France</i> kent, komt de betrokkenheid van de uitgever bij de produktie en distributie van porno met minderjarigen niet echt als een verrassing. <i>Gaie France</i> was namelijk bepaald geen tijdschrift met een brandschone reputatie. Het gebruikte de filosofie van proto-fascisten als Hans Blüher om de eigen voorkeur voor te jonge jongens goed te praten en voer ook verder een uiterst rechtse koers.<br>
<br>
<i>bron: 'Uitgever mag niet langer uitgeven'; Gay News Amsterdam, nummer 77; januari 1998</i>

[[Category:Frankrijk]]
[[Category:Gaie France]]
[[Category:Michel Caignet]]
[[Category:Kinderporno]]
[[Category:Zelfmoord]]
[[Category:Fascisme]]
[[Category:Hans Blüher]]