De liefde

Door: Ivan Wolffers

Als professor in de sex wordt mij nog wel eens gevraagd: "Is sex wel iets voor kinderen?" Daar moet je dan als professor natuurlijk een verstandig antwoord op geven. "Nee," zeg ik dan, "Sex is niks voor kinderen". Auto's zijn ook niets voor kinderen, maar ze worden er wel door aangereden. Het is dus handig als je weet wat een auto is. Dood gaan is ook niks voor kinderen, maar toevallig gaan we allemaal op den duur dood. Niemand uitgezonderd. Dan is het niet zo gek er zo nu en dan eens over te praten. Zo is dat ook met sex. Aan alle kanten glipt het je leven binnen. Daar is geen stoppen aan. Net elf geworden beginnen de hormonen in je bloed a1 te rommelen. En dan zou je er niet over mogen praten? Die is gek.

Vroeger trouwden meisjes als ze twaalf waren. Nu doen we daar niet meer aan. Ten eerste kunnen we dat niet hebben omdat we nog jaren door moeten leren. Verder kun je tegenwoordig nog veel leuks doen als je nog niet getrouwd bent en daarom wordt het wat uitgesteld. Vreemd was vroeg trouwen en sex op jonge leeftijd in elk geval niet. Nog altijd zijn er veel van die jonge huwelijken op de wereld. Het is pas sinds kort dat de mensen zoveel geld hebben dat iedereen van het gezin een eigen kamer krijgt. Er was een tijd dat iedereen in een ruimte sliep. Vader, moeder, opa, oma, tante, de kinderen, de dienstmeisjes en de landknechten. Die tijd is heus niet zo lang geleden en het is nog steeds zo in het grootste deel van de Derde Wereld. Als de mensen niet al te moe waren, werd er dan wel eens gevrijd. Logisch. Die vaders en moeders waren ook niet van steen. Trouwens die landknechten en dienstmeisjes ook niet. Kinderen merkten dat, zonder dat ze daar nu erg bij stil stonden.

Het is pas later gekomen dat sex iets voor alleen volwassenen werd. In de vorige eeuw werd sex uit het kinderleven gebannen. Vader en moeder kregen een eigen slaapkamer. Er kwamen specials kinderboeken en die gingen niet over sex, maar over trouwe honden, dappere ridders, gemene Indianen en Josien die klassevertegenwoordigster wordt. Er was niets meer dat zelfs het bestaan van sex deed vermoeden. Reken maar dat het dan schrikken is wanneer je in je lichaam allerlei "vreemde gevoelens" gaat krijgen. "Ben ik wel normaal?" vraagt menig kind zich af dat een jeugd lang dom gehouden is en ineens merkt dat er geslachtsdelen aan het lichaam zitten. Die kinderlijke, zogenaamde onschuldige wereld is iets dat de volwassenen hebben gemaakt. Dat gebeurde omdat volwassenen zelf bang voor sex waren. Onschuld bestaat niet uit zichzelf.

Het is maar goed dat we tegenwoordig wat opener over sex zijn. Ik zie op ons spreekuur wel eens hoeveel problemen er ontstaan als kinderen nooit iets over sex horen. Zo ken ik een vrouw die toen ze trouwde nog niets wist. Na twee jaar is haar man bij haar weggelopen. Sindsdien zegt ze vieze rijmpjes op als er bezoek is en geen man durft in haar buurt te komen. Gelukkig kan ze mooi handwerken. Een beroerde tijd heeft ze meegemaakt voor ze het haken en breien ontdekte. Geloof dat maar van de professor.

"Nou ja, professor in de sex," zeggen andere mensen. "Natuurlijk, kinderen moeten misschien wel iets weten over sex. Maar dat horen ze toch wel op straat." Dat is natuurlijk wel waar. Nou hoor je wel meer op straat. Zo heb ik daar zelf gehoord dat Turken op moeten plurken. Dat Marokkanen uit zijn op onze banen. Dat ze alle joden moesten doden. Je hoort veel rotzooi op straat en daar ben ik het helemaal niet mee eens. Het is maar goed dat je via deze cursus eens iets anders dan het straatvuil tegenkomt.

Dan zijn er ook mensen die zeggen dat er wel over sex geschreven mag worden, maar niet over hoe het voelt. "Hou je gewoon bij de feiten, professor in de sex," zeggen ze tegen me. Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik zal me bij de feiten houden, maar gevoelens zijn ook feiten. Zo is het een feit dat de meeste mensen vrijen lekker vinden. Het is een feit dat sex geen pijn doet. Het is een feit dat dat lekkere gevoel van de sex niet bepaald in je voetzolen zit.

Beste beginnende sexliefhebber en cursist, je ziet dat het probleem niet bij de jongere ligt. Het ligt bij de volwassenen. Die vinden vaak dat sex niet in de wereld van kinderen hoort. Daarom moeten er dus weer voorlichtingsboeken worden geschreven om te begrijpen wat sex is. Hou echter wel in de gaten: dit is geen voorlichtingscursus. Het is een cursus voor de liefhebber en een hulp voor beginners op het pad van de liefde.

bron: Artikel 'De liefde' door Ivan Wolffers; (Tekst overgetypt op een stencil); Vrij Nederland; 12 maart 1988