Tegen pedofilie bedrijven tegenwoordig ook de betere media

Tegen pedofilie bedrijven tegenwoordig ook de betere media - radionieuwsdienst ANP, de Groene Amsterdammer, VPRO, Het Parool, - journalistiek volgens de Zaanse methode. Pulpmagazines als Netwerk op Nederland 1, TV2 op Nederland 2 en het blad Panorama maken pedofilie tot onderwerp van emotie-tv en emotie-dossiers. Men vindt er niets terug van het meer intelligente debat dat wel degelijk ook bestaat. Speciale 'preventieprojecten tegen sexuele intimidatie' op school geven kinderen niet alleen een dosis 'weerbaarheid', maar ook een overdosis wantrouwen tegenover liefkozingen, sex, volwassenen, mannen in het algemeen en 'vreemde mannen' in het bijzonder. De vreemde man, dat is iedere man. Toch, als er in Nederland al sex met kinderen plaatsvindt, is het in de regel binnen de familie of met vrienden van de familie. Ik heb me voorgenomen bij wijze van tegenwicht iedere dag een vreemd kind op straat over de bol te aaien en een dropje te geven! Een kleine tegenactie om het wantrouwen dat volop tegen vreemde mannen wordt gezaaid te logenstraffen. [...]

De fixatie op sexueel geweld wijst erop dat in Nederland de grote openheid rond alles wat met sex te maken heeft, gepaard met een intense demonisering van alles wat lijkt op sex tussen volwassenen en kinderen. Het hernieuwde taboe op pedofilie is een macaber bewijs voor de succesvolle emancipatie van vrouwen, homo's en zelfs prostituees. Nu die wat betreft hun sexuele rechten en ambities zelf hun boontjes mogen doppen, concentreert andermans bemoeizucht zich op de laatste twee groepen die met hun sexuele rechten en sexuele ambities nog in een isolement zitten: volwassenen die wel eens iets met kleintjes willen en kleintjes die wel eens een keer met grote mensen willen.

Kinderen krijgen geen enkele kans om te profiteren van de emancipatiemanieren die de Nederlandse homowereld, speciaal het Amsterdamse homoleven, rust, orde, vrijheid en voorspoed hebben gebracht. Het belang van het kind staat dat niet toe. Om in aanraking te komen met sex van volwassenen moet het zelf op een goeie dag de stoute schoenen aantrekken. Een paar jaar geleden kwam er 's middags op een manifestatie op het homomonument een parmantig jochie van elf jaar op me af die zag dat ik een blocnote vasthield. Een kleine whizzkid. Hij had thuis in Amstelveen op radio Noord-Holland van de informatiemarkt gehoord. Hij kwam niet om homo's te zien, zei hij, maar om het eindelijk eens met iemand te doen. Hij vroeg me of er geen man was die het met hem wilde doen. Ik wist zo gauw niemand om me heen. "Kan het dan niet nu ergens met jou", vroeg hij ongeduldig, "ik moet om zes uur terug zijn en mijn moeder mag het niet weten. Die is daar nog niet aan toe". Hij kon het weten. [...]

Een organisatie als Defence Rights for Children speelt met vuur door via schadepremies nieuwe beschuldigingen uit te lokken. Verdachten zitten met de gebakken peren, rechters met de handen in het haar. Er zijn zoveel parties in onze gastvrije homohoofdstad Amsterdam, maar waarom nooit eens een feestelijk pedobal? En doe niet flauw, geef die Jaap Hoek van de zedenpolitie meteen een VIP-box met een erezetel! Dan kan er niets misgaan en ziet iedereen dat het thema natuurlijk is, maar niet vanzelfsprekend. Liever gezegd, vanzelfsprekend maar niet natuurlijk.

bron: Artikel 'Een plaats aan de Amstel' door Mattias Duyves; Gay News; nummer 63; november 1996