Heteroseksualiteit bestaat niet!

Om een voorbeeld te noemen: Niet lang geleden stond in de lange rij van "afwijkingen" ook de masturbant (de zelfbevrediger). Psychiatrische beschrijvingen van de masturbant gaven ons een beeld van een ziekelijke, eenzame, verslaafde, die door een verkeerde opvoeding tot zijn gedrag kwam, geen binding met anderen kon aangaan, voortdurend in de hel leefde, en na een lijdensweg van aftakeling en blindheid aan zijn eind kwam in een inrichting voor geestesziekten. Ongetwijfeld waren deze beschrijvingen op de realiteit gebaseerd: Een aantal mensen raakte zo volstrekt geïsoleerd en geobsedeerd door schuld- en angstgevoelens over wat ze als hun eigen "perverse" neigingen leerden beschouwen, dat ze psychiatrische verzorging nodig hadden. Wat in de praktijk betekende dat ze opgeborgen werden, ver van de "normale" mensen. Die "normale" mensen, zo bleek later, deden echter bijna allemaal aan zelfbevrediging. Hun schuld- en angstgevoelens konden ze verdragen, of misschien omzetten in haat. De psychiater die dus verder keek dan zijn neus lang was, kon een verband leggen tussen het gedrag van de "masturbant" en het gedrag van de "normale" mensen. Hij kon dan observeren dat erg veel mensen eenzaam waren, conflicten hadden met zichzelf, geen binding konden aangaan met anderen, voortdurend met zichzelf bezig waren. Hij kon dan bedenken dat de oorzaak moest liggen in hun aller gewoonte aan zelfbevrediging te doen. Hij kon ook bedenken dat niet de zelfbevrediging, maar de angst- en schuldgevoelens erover, oorzaak waren van dat gedrag. Het is duidelijk dat dit soort overwegingen invloed hadden op de seksuele voorlichting.

Een huiverige afkeer van de masturbant kon veranderen in een positieve waardering van masturbatie voor alle mensen. Zo ver zijn we nu nog amper. De gedachte dat masturbatie surrogaat is, of iets dat alleen jongeren doen, leeft nog volop. Enkelen van ons gaan uit van de praktijkervaring dat veel mensen geholpen kunnen worden door zelfbevrediging bewust te oefenen en er plezier aan te beleven. We leggen een verband tussen "zelfbevrediging alleen" en "zelfbevrediging door een ander", en we zien weinig verschil tussen die twee. We merken bijvoorbeeld dat problemen bij de seksuele omgang vaak samengaan met een onderwaardering van de zelfbevrediging. Oefening in dit laatste kan een bijdrage zijn aan de verbetering van seksuele omgang met anderen, en in het algemeen een gevoel van welzijn vergroten. (Omdat men dan niet telkens weer het gevoel heeft iets te doen wat men eigenlijk afkeurt, surrogaat vindt, of met eenzaamheid associeert.)

bron: Artikel 'Heteroseksualiteit bestaat niet!' door Dik Brummel; Sekstant, no. 3; maart 1974