Rauwe lusten

Maar wat filosofen misschien wel zouden kunnen in dit kikkerlandje is een soort van eigen, open, zinnige visie op seks, erotiek en lust bij mekaar fantaseren. Maar het is daar verre van: er waait een kille, repressieve, a-seksuele, vijandige wind door Nederland, aangeblazen door gristenen, maar ook door een brede ongelovige, of iets-gelovige, burgerklasse van angstige autobezitters.

En de mensen die het zouden moeten doen, de doorvragende journalisten, de tegendraadse columnisten, de vrijgevochten essayisten, zij huilen mee met de wolven in het bos. Nelleke Noordervliet in Trouw, de veelgeprezen 'jonge filosoof' Rob Wijnberg in NRC-Next, Clairy Polak in NOVA, het was de afgelopen maanden allemaal één pot nat - vergeef me de uitdrukking. Lekker schieten op geile ouwe paters, van wie de helft dood is en de andere helft dement, 'de eeuwige waarheid' aan het licht brengen over de door en door corrupte Kerk en dat allemaal zonder ook maar een tipje van de eigen sluier, op te lichten, een ideetje over seks of lust of wellust uit de eigen koker prijs te geven. Het is allemaal zo gemakkelijk.

Ook ik heb niet het achterste van mijn tong laten zien, al zou dat bij dit thema misschien wel toepasselijk zijn geweest. Maar mijn tong uitsteken naar de geschiedenis en doen alsof 'wij' alle problemen rond lust hebben opgelost, dat verdom ik.

bron: Artikel 'Rauwe Lusten' door Jan Vorstenbosch; fuf.phil.uu.nl/userfiles/file/filosoof/filosoof46web.pdf; De Filosoof, jaargang 9, nummer 46; april 2010