Jeugd op platgetreden seksuele paden

Volgens Ravesloot is er een ontwikkeling gaande naar een vormgevingsethiek. De meeste jongeren zijn volgens haar op seksueel gebied autonoom en kunnen hun seksleven zelf inrichten. Ik weet niet of het aan de eenkennige inzichten van de auteur ligt, aan haar keuze voor Leidse respondenten of aan de seksuele misère van de Nederlandse jeugd, maar de vrijheid van jongeren leidt regelrecht naar heteroseksuele monogamie en coïtale seks. Vrijheid lijkt een obscene vorm van dwanggedrag op te leveren. [...]

Nederland ontwikkelt zich tot een multiculturele, maar nog niet tot een multiseksuele samenleving. Terwijl sociale cohesie en geluk er alleen maar bij zouden winnen, want de monomane heteroseksualiteit in het bijzonder van jongens en mannen heeft een spoor van geweld en frustratie door de geschiedenis getrokken. Homo-emancipatie mag met homohuwelijk en Gay Games haar eindfase zijn ingetreden, heteroseksisme bepaalt onveranderd de politieke agenda. Nog te vaak is heteroseksualiteit het vanzelfsprekende uitgangspunt. Dat geldt evenzeer voor de wetenschap, want voor een goed begrip van de seksuele ontwikkeling van jongeren zal een ander onderzoek nodig zijn dat niet in cliché's blijft hangen.

bron: Boekrecensie 'Jeugd op platgetreden seksuele paden' door Gert Hekma; Betreft het boek 'Seksualiteit in de jeugdfase vroeger en nu - Ouders en jongeren aan het woord' door Janita Ravesloot, Amsterdam, Het Spinhuis, 1997; De Nieuwe Sekstant; voorjaar 1998