Pedofilie is geen vastomlijnd begrip

Pedofilie - sexuele relaties tussen kinderen en volwassenen - is geen vastomlijnd begrip. Vroeger was er geen duidelijke grens die volwassenen en kinderen scheidde. Het was ook een samenleving met nauwelijks een generatieconflict. Dit ontstaat pas in de achttiende eeuw wanneer men jongeren gaat uitsluiten uit de wereld der volwassenen. Door dit buitengesloten worden, gaat de jongere zich meer met zijn eigen leeftijdsgroep identificeren en niet met die der volwassenen, met alle gevolgen van dien. Deze ontwikkeling is van belang voor het hele pedofilieprobleem in onze westerse maatschappij. We zitten met een infantilisatieproces van kinderen en jongeren. Economische, politieke en in zekere zin ook militaire motieven spelen hier een rol bij. [...]

Zolang sexualiteit bewust of onbewust als schadelijk wordt gezien, kunnen volwassenen moeilijk erkennen dat kinderen een eigen (erotisch en sexueel) getint liefdesleven hebben. Kinderen zijn rechtloze wezens, ook op het gebied van de sexualiteit. Zij staan afgeschermd. Hun affectieve leven wordt onderdrukt en hun sexuele gevoelens als niet-aanwezig beschouwd. Onze houding ten opzichte van pedofilie zou wel eens de toetssteen kunnen vormen voor de wijze waarop we de sexualiteit in het algemeen en die van het kind kunnen en durven aanvaarden.

bron: Ingezonden brief 'Pedofilie' door Dr. F. Bernard; Jeugdwerk nu, jaargang 8, nr. 2; 26 januari 1977