Reactie op verbod Vereniging Martijn
De NVSH ziet geen heil in de juridisering van seksuele geaardheid, gevoelens en seksueel gedrag. Dat staat in veel gevallen begrip en het opdoen van kennis in de weg. Dit is dus geen juridisch onderbouwde reactie. Daarvoor moet u bij juristen zijn.
De leden van de vereniging Martijn zijn ooit kind geweest. Ze komen uit een vader en een moeder. Ook nu worden kinderen geboren en groeien kinderen op die zichzelf later pedofiel zullen voelen en noemen (of vooral zo worden genoemd) vanwege hun seksuele geaardheid. Deze mensen kunnen al rekenen op weinig echte belangstelling, begrip en acceptatie. Nu is ook een recht afgenomen. Het recht om met 'lotgenoten' in redelijke vrijheid te communiceren.
In een beschaafde samenleving heeft iedereen recht op een menswaardig bestaan. Daar zijn geschreven en ongeschreven regels voor. En er zijn wetten die ervoor zorgen dat degenen die geweld gebruiken worden behandeld en/of gestraft. Niemand gaat ervan uit dat dit de oorzaken van gewelddadige gedragingen wegneemt, maar het is het beste dat we hebben.
Het gedeelte ongewenst gedrag dat niet onder het strafrecht valt is aan voortdurende verandering onderhevig. Wetenschappelijke kennis, onderbuikgevoelens, grote maar uitzonderlijke misstanden, welvaart of juist een gebrek daaraan, verstandige leiders: het heeft allemaal invloed op hoe mensen in een samenleving naar elkaars gedragingen kijken. Op basis daarvan wordt bepaald of uitzonderlijk gedrag toch maar verboden moet worden, of dat situaties op een andere (wijzere) manier tegemoet getreden kunnen worden.
Het is een gegeven dat mensen seksuele wezens zijn, mannen en vrouwen die zich voortplanten. De maatschappij is in de eerste plaats een verzameling gezinnen. Daar speelt zich het dagelijkse leven af van opgroeiende kinderen, die vervolgens zelf een seksuele partner zoeken om daarmee kinderen te maken en in gezinsverband te leven. Op grotere afstand bevinden zich de vreemden, waar altijd gevaar in kan schuilen en die een bedreiging kunnen vormen voor het gezin.
Afwijkend seksueel gedrag in de leefomgeving wordt in eerste instantie gezien als bedreiging. Pedoseksualiteit kent wat dat betreft ongeveer dezelfde geschiedenis als homoseksualiteit en andere parafilia. Je weet dat het bestaat maar het moet niet te dichtbij komen, is de algemene norm. Komt het te dichtbij, dan sla je van je af. Of de bedreiging nu reëel is of niet.
Toch zijn we in de Nederlandse samenleving in staat om niet eerst te slaan, maar te kijken wat er nu echt aan de hand is. De uitspraak van de Hoge Raad wijst weliswaar op het tegendeel, maar wij hopen en verwachten dat het ooit weer anders wordt.
bron: 'Reactie op verbod Vereniging Martijn'; www.nvsh.nl/; NVSH; april 2014