Interview met drie jongeren die op minderjarige jongens vallen

Homo's zijn vaker pedofiel dan hetero's. Bewezen onzin, zegt de wetenschap al tientallen jaren. Toch is deze mythe de wereld nog steeds niet uit, bleek onlangs weer: "Bescherm kinderen! Zeg nee tegen het homohuwelijk!" Deze tekst stond, in het Engels, op een briefkaart die actiegroep No Way Is Ireland Gay Campaign verspreidde, in de aanloop naar het Ierse referendum over het homohuwelijk. [...]

[Interview met drie jongeren die op minderjarige jongens vallen:]

Frank (18) wil volledig anoniem blijven en daarom treffen we elkaar op een extra beveiligde chatsite. Hij zit achter de computer op zijn slaapkamer, zijn deur is op slot. Dit is zijn verhaal. "Ik weet nu bijna drie jaar dat ik pedofiel ben. Eerst zag ik mezelf als homo, maar de leeftijd van jongens die ik leuk vond bleef gelijk. Toen heb ik op internet gezocht en ontdekt dat ik het ben - ik wist helemaal niet wat een pedofiel was. Ik las gelijk veel verhalen over kindermisbruik en dacht dat pedofielen allemaal kinderverkrachters waren. Die dag dacht ik de hele tijd dat ze mij zouden oppakken, ik was bang dat ik automatisch een kind zou misbruiken. Tot jongens van ongeveer acht tot vijftien voel ik me aangetrokken. Heel soms vind ik meisjes of vrouwen ook leuk. Een paar maanden geleden was ik bang om ouder te worden, ik dacht vaak aan zelfmoord. Gelukkig kon ik met andere pedofielen praten op een forum, dat heeft mij erg geholpen. Voor het eerst voelde ik mij geaccepteerd. In de 'gewone' wereld weet niemand het. Ik zie mezelf niet als een gevaar. Nog nooit heb ik seks gehad met een kind en dat wil ik ook niet. Zowel het kind als ikzelf zouden problemen kunnen krijgen. Ik besteed wel graag aandacht aan mijn broertjes. Ik vind het leuk om met ze te gamen en het is voor mij voldoende om ze gelukkig te zien. De oudste is elf, hij is mooi en schattig. Soms lijkt het dat hij het best leuk vindt dat ik hem aandacht geef. Maar van fysieke aanraking is nauwelijks sprake hoor. Wel kreeg ik laatst bijna een erectie toen ik op de bank lag en hij langs kwam. Soms voel ik me gewoon perfect, meestal ben ik heel ongelukkig. Maar de laatste tijd durf ik weer naar de toekomst te kijken. Eerst afstuderen en misschien vind ik daarna wel de ideale vrouw. Daar zal ik dan niks seksueels voor voelen, maar dan kan ik wel een gezin stichten."

Jorge (35) beantwoordt een aantal vragen per mail. "Ik voel me seksueel aangetrokken tot jongens van rond de elf. Als de puberteit intreedt vind ik jongens vaak al gauw minder interessant. Of ik mezelf zie als pedofiel én homo? Geen idee. Ik val op jongens en woon samen met mijn vriend, maar val niet op mannen. De relatie met mijn vriend, die ook pedofiel is, is lastig te omschrijven. In het begin was het wel een liefdesrelatie, maar als je lichamelijk niets voor elkaar voelt gaat de spanning er toch af. Nu zijn we een soort levensmaatjes. We hebben geen seks. Sinds mijn veertiende weet ik dat ik deze gevoelens heb en sinds mijn achttiende besef ik dat dit betekent dat ik pedofiel ben en niet verliefd ga worden op leeftijdsgenoten. Ik zie het als een variatie van de natuur. Als je kunt accepteren dat seks met kinderen onmogelijk is, is het prima te doen. Ik heb dat gelukkig al vroeg kunnen accepteren. Seks met een kind kan voor beide partijen schadelijk zijn. Ik ga wel met jongens om. Dat die omgang soms prikkelend kan zijn vind ik geen probleem. Ik val de jongens met wie ik omga er niet mee lastig en stel duidelijke grenzen wanneer jongens mij seksueel uitdagen. Gewoon een knuffel of op schoot zitten mag van mij, daar kan ik ook van genieten. Mijn familie en een aantal vrienden heb ik over mijn voorkeur verteld, omdat ik niet met het geheim kon leven. Ook een paar ouders van jongens waar ik mee omga, die inmiddels ouder zijn, weten het. Ik heb het ze verteld omdat hun zoons kwamen logeren en ik het niet juist vond dat ze dit dan niet wisten. Ze hebben een rotsvast vertrouwen in me. Mijn schoonfamilie heeft het er moeilijk mee. Sommige mensen lukt het niet om de vooroordelen over pedofilie los te laten en blijven mijn vriend en mij zien als potentiële misdadigers."

Mark (20) spreek ik telefonisch. Hij klinkt zenuwachtig en laat af en toe stiltes vallen. "Sinds ik weet dat ik pedofiel ben, heb ik last van angstaanvallen. Vooraf aan dit gesprek had ik het ook. Dat een groot gedeelte van de maatschappij pedofilie en kindermisbruik gelijktrekt maakt me wanhopig. Online vinden mensen dat ik opgeknoopt moet worden, terwijl ik niks heb misdaan. Ongeveer op mijn elfde ontdekte ik dat ik homo ben. Dat ik op kinderen val is mij pas sinds een jaar duidelijk. Voor die tijd had ik dezelfde gevoelens, maar was ik nog een jongen. Ik ben in de eerste plaats homoseksueel en op de tweede plaats pedofiel. Het eerste omvat voor mij het meeste, pedofilie gaat alleen over leeftijd. Ik voel me seksueel aangetrokken tot jongens vanaf acht tot in de late puberteit. Heel soms gebeurt het dat ik me aangetrokken voel tot ouder. Ik zie heel duidelijk een link tussen homoseksualiteit en pedofilie. De overeenkomst zit 'm in de omgang met beide. De druk, de haat, de afkeer. Pedofilie en homoseksualiteit zijn een heel erg ver-van-mijn-bedshow voor vooral kleindenkende mensen. Die hebben moeite om zich erin te verplaatsen, keuren beide daarom af en gooien het op één hoop. Wat meespeelt is dat heteroseksuele pedofielen veel minder opvallen. Een heleboel mannen kijken naar tienermeiden of nog jongere meisjes. Dat wordt denk ik veel meer begrepen dan vallen op hetzelfde geslacht. Een tijd lang heb ik mezelf lichamelijk gestraft. Steeds als ik aan een jongen dacht, trok ik aan een elastiekje aan m'n pols en daarna liet ik los. Ik wilde normaal zijn. Na twee maanden besloot ik dat met fantaseren niets mis is en ben ik met straffen gestopt. Ongeveer acht mensen in mijn omgeving weten van mijn voorkeur, onder wie mijn moeder. Ze zijn gelukkig niet anders naar me gaan kijken. Wel hebben een paar mensen gezegd dat er iets mis met me is. Op hun advies ga ik sinds een paar maanden naar de psycholoog. Dat is wel goed, want daardoor ben ik nog meer bezig met waar mijn grenzen liggen. Ik ben er volledig van overtuigd dat ik nooit iets met een kind zal doen. Het is onveilig, want wat als het uitkomt? Hoe reageert de omgeving dan? Ik vind wel dat seks met een kind zou moeten kunnen, want wat als het kind het zelf wil? Mijn gevoelsmatige ondergrens ligt in dat geval bij een jaar of twaalf, veertien. Of ik mij een relatie met een oudere jongen zou kunnen voorstellen? Ik heb een jongen ontmoet van negentien die ik wél heel leuk vind, maar het ligt wat ingewikkeld tussen ons. Er zijn vast wel meer oudere jongens die wat met me doen, maar me echt bij iemand vertrouwd voelen is buiten die jonge jongens om best zeldzaam. En ik wil iemand wel kunnen geven wat hij verdient."

De namen van de pedofielen zijn gefingeerd. Zij reageerden als enigen op onze oproep op een forum.

bron: Artikel 'Kind van de rekening' door Maarten Dallinga; Winq; juni/juli 2015