Money over taboes

Onze navertelde sprookjes zitten dan ook vol geweld, terwijl seks er nauwelijks meer in te herkennen is (knuppel uit de zak!). Op die manier onthouden we onze kinderen iedere vorm van erotische oefening, en seksuele voorbereiding. Die zijn in het dierenleven juist erg wezenlijk. Het verbod van erotische oefening en spelletjes, het tegengaan ervan, het straffen ervan, acht [John] Money een vorm van kindermishandeling: seksuele verwaarlozing. Ik mag u niet verhelen, dat dit standpunt van Money, dat hij onlangs ook heeft uitgedragen in een Amerikaans boek over kindermishandeling, tot aanmerkelijk misnoegen heeft geleid bij een aantal kinderartsen. [...]

We zijn doortrokken van het idee dat seksuele partners min of meer dezelfde leeftijd moeten hebben. En we brengen dat natuurlijk weer over op onze kinderen. Praten over seks tussen ouderen en jongeren is nog steeds erg moeilijk ook in het gezin is het vaak onmogelijk. Er zit echter wel enige schot in. Nog steeds houden op veel plaatsen ouderverenigingen het geven van seksuele voorlichting op school tegen. Ze leggen dat ook uit: seksuele voorlichting moet thuis gegeven worden. Maar de ouderen dit dit zeggen missen heel vaak de training om over deze dingen te praten. Ze wensen alleen het leeftijdstaboe te handhaven. Geen seksinformatie van oud naar jong. Het bedgordijn hoort gesloten te zijn, zei mijn grootmoeder.

bron: Artikel 'Money over taboes' door Philip den Bouwmeester (pseudoniem van Frits Wafelbakker); Sekstant; december 1981