Reactie op interview met Wim Wolters - 4

Is pedofilie een vorm van kindermishandeling? Wolters stelt: 'Seksuele handelingen met kinderen die vanuit de seksuele behoeften van volwassenen geprogrammeerd worden, noem ik een vorm van seksueel misbruik. Het is exploitatie.' Ik ben het hiermee eens, maar het is geen antwoord op de vraag. Onderzoek over seksuele relaties tussen kinderen en volwassenen suggereert dat vele motieven een rol kunnen spelen: nieuwsgierigheid, lustgevoelens, geld of affectie om er maar enkele te noemen.

Kunnen kinderen verliefd worden op volwassenen en als consequentie daarvan bewust lichamelijk contact nastreven? Een intrigerende vraag die serieus genomen moet worden. Wolters redeneert vanuit de hulpverlening en generaliseert zijn ervaringen naar pedofilie en pedofiele relaties in het algemeen. Het komt mij voor, dat pedofilie een vlag is die vele ladingen dekt, exploiterende en affectieve, beiden treffen we in de werkelijkheid aan. Om in dit verband te spreken van een 'gecollectiveerde paradijsfantasie' is onzakelijk. Relaties tussen mensen (kinderen zijn mensen) zijn complexer en verdienen een genuanceerde benadering. Wat moeten we aan met een uitspraak als: 'Het is een affectief verlangen waarbij het tekort aan affectie of het verlangen daarnaar een heel belangrijk motief is' (over hoe een kind of een adolescent met een volwassene tot seksuele handelingen komt). Het klinkt zelfs niet mooi en het betekent helemaal niets.

bron: Ingezonden brief 'Pedofilie 4' door A.X. van Naerssen (Utrecht); Vrij Nederland, jaargang 43; 10 juli 1982