Vader-zoon incest
In feite richten die gevoelens van kinderen zich soms wel degelijk op ouderen en dat laat zich goed begrijpen. In de seksuele intimiteit met een volwassene ervaart een kind bescherming, een geborgenheid, een mogelijkheid tot overgave die een leeftijdgenootje niet bieden kan. Daarbij hoeft die volwassene helemaal niet mooi te zijn of erg aantrekkelijk uit ander opzicht. Als aan de 14-jarige jongen, die voor het IKON zo'n roerend interview afgaf over zijn liefde voor een dertig-jarige man, gevraagd wordt, of hij Jan mooi vindt, zwijgt hij verbijsterd. De vraag is nooit eerder bij hem opgekomen. Maar hij is vertrouwelijker met Jan dan met zijn ouders, hij kan alles met hem bespreken, hij heeft hem nodig, in diens armen voelt hij zich veilig. Die volwassene, waaraan het kind zich zo intens geeft, zal meestal niet de eigen ouder zijn, omdat gewoonlijk tussen kind en ouder op seksueel gebied een krampachtig opengehouden kloof bestaat. Maar ook daar zijn uitzonderingen op. Zo heb ik in mijn praktijk, naast incest-ellende, ook enige gevallen van vader/zoon incest gezien, die vader en zoon gelukkig maakten en door de jongen, ook nadat hij tot jonge man, tot man, tot huisvader was gegroeid, nog beoordeeld werden als "fijn" en "mooi". Laat mij één voorbeeld geven. [...]
[Zoon, nu 17:] "Sinds ik tien of elf jaar was, heb ik seksueel contact met mijn vader gehad, later tegelijk ook met een onderwijzer. Met mijn vader is het nu praktisch afgelopen, want ik ben voor hem te oud daarvoor geworden. Het zou goed voor mijn vader zijn als hij nu een jonger vriendje vond. Ik hoop dat echt voor hem, want ik houd erg van hem. Met de onderwijzer heb ik af en toe nog wel contact, maar het neemt wel af. Van mijn kant gaan mijn gevoelens nu geleidelijk ook meer naar meisjes uit. Ik heb al wel eens met een meisje gevrijd, al was dat maar in lichte mate; van neuken was nog geen sprake. Die ervaringen met mijn vader en de onderwijzer zijn erg positief voor me geweest. Misschien heb ik daardoor wat later in mijn leven belangstelling voor meisjes gekregen, maar dat is helemaal geen nadeel. Als ik tenminste de verhalen hoor van vrienden, die al met 14-15 jaar achter de meisjes aanzaten, dan is daar een hoop narigheid bij: afgebroken verkeringen e.d. Jongens en meisjes passen op die leeftijd nog slecht bij elkaar: de meisjes willen verliefdheid, de jongens willen seks. Later, als je een jaar of 17 bent, gaat dat allemaal veel beter, dan ben je naar elkaar toegegroeid. [...]
De opvoedings-verhouding met hem is eigenlijk net zoals bij andere jongens. Ik heb nooit minder respect voor hem gehad of misbruik van de situatie gemaakt om wat we samen in bed deden. Een seksuele verhouding met een man vind ik voor een jongen enorm goed. Wat ik wel gemist heb, is de gelegenheid met andere jongens erover te praten. De pedofiele mannen hebben nu hun eigen vereniging, dat is prachtig. Maar wij jongens hebben niet zoiets. Ook voor ons moet er een bond zijn, waar je van alles te weten kunt komen, die je goede voorlichtingsboekjes verschaft en voor je opkomt, als de politie zich met je verhouding bemoeien wil". [...]
[Brongersma:] En ik heb meer vaders gezien, die af en toe de traditionele conflicten hadden met hun puber-zoon, maar ze 's avonds op diens slaapkamer in tedere hartstocht bijlegden. Jongens zijn niet alleen lenig van lijf, maar ook van geest! En sommige vaders ook...
bron: Artikel 'Vader-zoon incest' door Dr E. Brongersma; Sekstant, nr. 3; 1983