Commentaar: zestien jaar en jonger (2)

Over seksuele contacten van minderjarige jongeren wordt in onze samenleving uiteenlopend gedacht. Ook de commissie onder leiding van prof. mr. A. L. Melai stelde dat zes jaar geleden vast in haar advies over herziening van het strafrecht terzake nuchter vast. Aan de ene kant zijn er bevolkingsgroepen die op levensbeschouwelijke gronden seks van jongeren als zondig verwerpelijk vinden. Lijnrecht hiertegenover staan anderen, zoals de NVSH en het COC, die vinden dat seksuele contacten met kinderen niet schadelijk zijn.

De kernvraag voor de overheid is evenwel niet of seksueel verkeer van jongeren al dan is toegestaan, maar of en wanneer het paardemiddel van het strafrecht daarop moet worden losgelaten. De huidige strafbepalingen trekken grenzen bij twaalf en zestien jaar. Over de grens van twaalf jaar zijn de meningen nauwelijks verdeeld: die moeten blijven bestaan. Over de groep van twaalf tot zestien jaar lopen de inzichten uiteen. Het COC heeft nu bij wijze van compromis voorgesteld de grens van zestien jaar in het strafrecht te handhaven, maar uitzonderingen te maken voor contacten die jongeren beneden die leeftijd actief en vrijwillig aangaan. Men kan zeker van een compromis spreken. Het is een 'nee, tenzij...'-oplossing, die doet denken aan vroegere oplossingen voor de sociale werkelijkheid van de abortus: niemand is er gelukkig mee, maar in de praktijk gebeurt het nu eenmaal. De discussie over dit initiatief van het COC zal naar onze mening zich vooral moeten toespitsen op de vraag naar de aard en de mate van de vrijwilligheid van de betrokken minderjarigen. Als het initiatief van het COC deze discussie uitlokt, dan is dat op zichzelf al een verdienste van het COC.

bron: Commentaar 'Zestien jaar en jonger (2)'; Trouw; 17 januari 1987