Herleiding

Door: C.C.

Herleiding

Hij heeft geen vriend met bolle wangen,
geen partner met een dikke pens;
alleen een jarenoud verlangen
(niet meer dan een bescheiden wens).

Hij wil een plastic kind masseren
en dingen doen als neusje wrijven.
Men denkt dat dit de ziel zal deren
en wijst hem op volwassen wijven.

Alles wat hij kunst noemt, putto,
valt tot jòuw buik te herleiden.
Herleiding maar men gunt hem slecht zijn kussen

want begrip voor hem is luttel.
Nooit zal hij een leven leiden
waarin plaats is voor zijn lusten.

bron: Gedicht 'Herleiding' door C.C.; OK Magazine, nr. 64; augustus 1998