Sofie (48): Pedofilie is iets heel natuurlijks

Sofie omschrijft zichzelf als een atypische pedo. Ze is biseksueel en valt soms ook op volwassenen. Vanaf mijn 19 jaar maakte ik deel uit van de homobeweging. Toen werd er nog niet zo'n heisa over pedofilie gemaakt. Er werd zelfs amper over gesproken. Midden jaren negentig is de sfeer omgeslagen. Mensen waarvan ik dacht dat ze mijn vrienden waren hebben me koud laten vallen. Ze begrepen het niet. Zeiden dat ik 'ziek' was. Dat ik kinderen misbruikte. Zo accepteerde een goede vriendin wel dat ik lesbisch was, maar toen ik vertelde dat ik jonge meisjes ook aantrekkelijk vond verbrak ze alle contact.

Nu homoseksualiteit algemeen aanvaard wordt, is men kennelijk op zoek gegaan naar een nieuwe zondebok. De maatschappij plakt ons de stempel van 'monster' op terwijl we gewoon goede mensen zijn die toevallig van kinderen houden. En ja, zich ook seksueel tot kinderen aangetrokken voelen. Of ik me er schuldig over voel? Nee. Dat hoeft toch niet? Pedofilie is iets natuurlijks. Iedereen heeft dat in zich, als mogelijke geaardheid. Je moet jezelf gewoon die vrijheid gunnen. Als seksuele beleving echt vrij was, zou iedereen op een erotische manier verliefd worden op kinderen. Dat kinderen niet van seks met een volwassenen kunnen genieten vindt ze larie. Dat er steeds een vorm van manipulatie aan te pas zou komen eveneens. Je moet alles met het kind bepraten. Niet alle kinderen zijn in seks geïnteresseerd, maar veel van hen wel. Zij het met een leeftijdgenoot, zij het met een volwassene. Toen ik elf was, werd ik verliefd op een lerares en wou ik best iets beginnen met haar. Ik genoot zelf van seks toen ik jong was. Je moet een kind van vijf natuurlijk niet gaan penetreren, maar strelen of aftrekken kan bijvoorbeeld wel. Het belangrijkste is dat het kind geniet, anders moet je stoppen.

bron: Artikel 'Sofie (48): Pedofilie is iets heel natuurlijks'; De Morgen; 2 januari 2010