'UvA had geen excuses moeten aanbieden voor uitnodigen pedo-activist'
Afgelopen dinsdag werd Nelson Maatman uitgenodigd om te spreken tijdens een college over pedofilie voor het vak Sociology of Sexuality. Sindsdien is de UvA met zoveel kritiek overladen dat zij haar excuses heeft aangeboden. Het zou 'een grote misser' zijn geweest om Nelson uit te nodigen en er zullen 'maatregelen' worden genomen 'om herhaling te voorkomen'. Deze verontschuldiging zie ik als een afbraak van de integriteit van de UvA. [...]
Een sociaalwetenschapper behoort zich enigszins te distantiëren van haar cultureel geïnformeerde vooroordelen wanneer zij het onderzoeksveld instapt. Natuurlijk zijn we allemaal gesocialiseerde wezens en is het lastig om de eigen culturele overtuigingen los te laten, maar we kunnen in ieder geval open staan voor andere denkwijzen. Vanuit die positie konden we Nelsons praatje analyseren, zonder dat onze cultureel gevormde moraliteit rondom pedofilie ons in de weg zou zitten. [...]
Bovendien geeft de verwerping van Nelson blijk van een selectieve moraal. Een paar weken later lezen we voor hetzelfde vak Marquis de Sade, een seksistische en racistische sadist, die daadwerkelijke verkrachting verheerlijkt. Daar horen we niets over, omdat de kritiek jegens de UvA blind de cultureel geïnformeerde moraliteit volgt, die voorschrijft dat pedofielen een gevaar zijn voor onze samenleving en De Sade een literair genie en seksueel revolutionair is.
Als de universiteit gaat dansen naar de pijpen van de populaire mening, verliest zij haar kritische karakter. Daarom had de UvA nooit haar excuses moeten aanbieden. Sociale wetenschappers zijn van waarde in onze samenleving omdat wij de status quo kritisch benaderen. Daar hoort bij dat we onze vooroordelen weleens opzij moeten zetten en ik ben diep teleurgesteld dat we in dit geval niet over onze eigen vooroordelen heen hebben kunnen kijken.
bron: Artikel < 'UvA had geen excuses moeten aanbieden voor uitnodigen pedo-activist' > door Rogier van de Ven (student culturele antropologie en ontwikkelingssociologie aan de UvA); www.folia.nl/opinie/135985; Folia; 17 februari 2020