'Welke jongen, niet ouder dan 14, wil door mij vertroeteld worden?'
Om een voortdurende herhaling van de wettelijke bewoordingen "iemand, die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt" te vermijden, zal ik jongens en meisjes van die leeftijdscategorie hier verder als "halfwassenen" aanduiden. [...]
Wat heeft nu de Tweede Kamer ertoe bewogen, van alle niet afgedwongen seksuele omgang met halfwassenen klachtdelicten te gaan maken? Zeer zeker stond hier niet bij alle kamerleden de wens voorop een groter seksueel zelfbeschikkingsrecht aan deze leeftijdsgroep te verzekeren. Bij vertegenwoordigers van de PvdA, D66, VVD en Groen Links heeft dit argument beslist wel meegespeeld, maar in de Kamer gaf het niet de doorslag. De eigenlijke aanleiding tot deze wijziging, die door minister Hirsch Ballin in zijn oorspronkelijke wetsontwerp niet was voorzien, lag in een geheel ander vlak.
Onder feministische druk is bij de wetgever een sterke neiging ontstaan alle wettelijke bepalingen waar mogelijk sekse-neutraal te maken, dat wil zeggen ze zo in te kleden, dat de dader (of het slachtoffer) zowel mannelijk als vrouwelijk zijn kan. Nu was het in 1986 [1886?] bij de invoering van het Wetboek van Strafrecht van kracht geworden artikel 245 allerminst sekse-neutraal. Het keerde zich immers tegen 'vleselijke gemeenschap' met een halfwassen vrouw, en kon dus ook alleen door een 'hij' worden gepleegd. Het wetboek maakte er een klachtdelict van. Dit om aan de dader de mogelijkheid te bieden, alsnog met het betrokken meisje te trouwen. Deed hij dit, dan was het stellig niet in het belang van de jonge bruid, haar wettige echtgenoot meteen in de gevangenis te zien belanden. Door geen klacht in te dienen kon ze dat verhinderen. Bij de in 1990 voorgestelde herziening wilde de Tweede Kamer dit karakter van klachtdelict hier wel handhaven, maar hoe de tekst sekse-neutraal te maken? Dit werd bewerkt door de 'vleselijke gemeenschap' te vervangen door 'ontuchtige handelingen die bestaan in of mede bestaan in het seksueel binnendringen van het lichaam'. [...]
De minister wilde het op het eerste oog hierbij laten. Maar gelukkig maakten kamerleden hem er tijdig op attent, dat nu een bizarre oneffenheid in het wetboek dreigde te ontstaan. 'Ontuchtige handelingen' die niet bestaan in een seksueel binnendringen van het lichaam [...] zijn, indien gepleegd met iemand beneden de zestien jaar, strafbaar krachtens art. 247 en in de nu nog geldende tekst is dit geen klachtdelict. Bleef dit artikel ongewijzigd, dan zou dus een man die een vijftienjarige jongen over zijn blote lijf aaide zonder meer, ambsthalve, door de justitie kunnen worden aangepakt, terwijl een ander die een twaalfjarige anaal gebruikte, uitsluitend na een klacht vervolgbaar zou zijn. Dit was natuurlijk te gek. Om aan deze consequentie te ontkomen besloot men van artikel 247 ook een klachtdelict te maken.
[Korte samenvatting rest artikel: klachtdelict houdt in dat delict wel strafbaar blijft en aangezien aanzetten tot een strafbaar feit vervolgbaar is zonder klacht mogen bladen geen advertenties plaatsen waarin sekscontacten worden gezocht met 16-minners.]
bron: Artikel < Over een geweigerde contactadvertientie - "Welke jongen, niet ouder dan 14, wil door mij vertroeteld worden?" > door Dr. E. Brongersma; Gay Krant; 22 juni 1991