And equal justice for all...

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Op maandag 28 november 1994 begint in Olympia, hoofdstad van de Amerikaanse staat Washington in het uiterste noordwesten van de Verenigde Staten, het proces tegen de 22-jarige Chris Swanson. Hij moet zich dan verantwoorden voor, zoals het officieel heet, 'Verkrachting in de Derde Graad'. Twee jaar geleden had hij drie kwartier homoseksueel contact met een nu bijna zeventien jaar oude stadsgenoot. Van beide kanten was het ongedwongen. De uitslag staat al vast, hoewel het Chris' eerste aanvaarding met de wet is: twaalf tot veertien maanden cel, verlies van burgerrechten voor tien jaar, de verplichting om voor diezelfde tijd bij elke sollicitatie (en zelfs bij het huren van een flat!) mede te delen dat en waarvoor hij gezeten heeft, en plaatsing van zijn naam op de zwarte lijst van 'Sex Offenders'.

Deze lijst is via de Information Super Highway overal voor iedereen te raadplegen. Wil je iemand totaal kapot maken, doe het dan zo. Hoe komt dat? Wel, Washington ligt zelfs noordelijker dan Oregon, een staat met een bekende naam als het gaat om initiatieven van burgers die verontrust zijn over 'moreel verval'. Er wordt daar danook driftig aan wetgeving gedaan om de dreigende ondergang af te wenden. Bijvoorbeeld door middel van al het schoons hiervoor vermeld, maar ook door een zeer originele juridische vondst uit 'minimum-straffen' voor zeer bepaalde misdrijven. Vertrouwen de politici de rechters niet meer? Politici hebben - dan zeker - maar één zorg: herkozen worden. [...]

bron: Gastcolumn 'And equal justice for all...' door John Duijs; De GAY Krant; nummer 267; 12 november 1994