Anti-autoritair grootbrengen op Summerhill

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Het succes van Summerhill [schoolinternaat] hoeft volgens Neill [A.S. Neill, oprichter school] niet te worden afgemeten aan de kennis die de leerlingen hebben verworven, maar aan het soort mensen dat zij zijn geworden. Wat die kennis betreft passen de Summerhill-kinderen op een 'normale' manier in de maatschappij wanneer zij van school afkomen, en hun beroepen variëren van instrumentenmaker en verpleegster tot balletdanser. Wat de kinderen dan toch onderscheidt van anderen heeft inderdaad te maken met hun houding als mens. Ze blijken opvallend levenslustig en initiatiefvol te zijn. Ook bezitten ze vaak een groter verantwoordelijkheidsgevoel en integriteit en niet op de laatste plaats bewegen ze zich opvallend soepel, vrij, en bezitten ze een buitensporige creativiteit.

Volgens velen is Summerhill naar alle waarschijnlijkheid de gelukkigste school ter wereld. Je hoort er haast nooit een kind huilen "... omdat vrije kinderen niet zo vol haatgevoelens zitten als kinderen die onder de plak zitten. Haat kweekt haat en liefde brengt liefde voort," zegt Neill. De kern van Summerhill is dat het kind van aanvang af vrij kan zijn om zichzelf te zijn, zonder dat hem wordt verteld hoe hij moet leven, maar ook zonder dat hij met zijn gedrag anderen schaadt. Vrijheid betekent dat je kunt doen wat je wilt zolang je er niemand anders mee voor de voeten loopt. Als een kind niet wil leren rekenen dan hoeft het niet en dan gaat dat verder niemand iets aan. Maar als het trompet wil spelen wanneer alle anderen slapen dan is het een zaak van iedereen en dan is het losbandigheid.

bron: Artikel 'Anti-autoritair grootbrengen op Summerhill'; Met dank aan Lidy Peters; NIKS (Naar Integratie KinderSeksualiteit); Jaargang 4, nummer 2; februari 1980