Anti-pedo-hetze

De onderdrukking van kinderen en hun seksualiteit is de meest verbreide vorm van onderdrukking in de westerse samenleving. De ouwe Freud maakte zich daar al druk om. Ouders, leraren en leraressen, pedagogen, psychologen, politieagenten, rechters, kinderbeschermers, dominees en priesters bepalen wat goed is voor het kind. Naar het kind zelf wordt niet geluisterd. Het wordt hoogstens uitgehoord. Kinderen die van huis weglopen, voorwaar geen geringe beslissing, worden achtervolgd door een heel apparaat van dubieuze speurneuzen en eigenwijze betweters. Zij hebben nauwelijks of geen mogelijkheden om een vrij en veilig onderdak te vinden, worden òf in de klauwen van de drugs- en prostitutiemaffia gedreven, òf belanden in concentratiekampachtige drilinstituten en 'pleeg'-gezinnen waar hun problemen met grijnzend enthousiasme worden tegemoetgezien. Van liefde geen sprake. Doodse radertjes moeten het worden in de vernietigingsmachine van het systeem, het witte-heteromannenapparaat. Een apparaat waarin ook zwarten, homo's en vrouwen zich maar al te vaak gewillig onderwerpen.

bron: Artikel 'Anti-pedo-hetze' door Geert Walgemoed; SEK; november 1987