De visie op pedofilie hangt af van de kijk op het kind en op de seksualiteit

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Toen Mariet van Wissen mij een tijdje geleden opbelde en vroeg of ik een stukje wilde schrijven over pedofilie bekroop mij een gevoel van twijfel. Ik voel mezelf niet speciaal pedofiel, of het zou moeten zijn dat pedofilie zoiets is als: van kinderen houden, kinderen leuk vinden. [...]

Eén ding is me heel duidelijk geworden: de visie op pedofilie hangt af van de kijk op het kind en op de seksualiteit. Was in de Middeleeuwen het kind een soort volwassene in zakformaat, in de 18e eeuw werd daarentegen het kind-zijn als een aparte fase in het leven opgevat en het kind kreeg hierdoor een aparte "behandeling". In de Middeleeuwen nam het kind in alle opzichten deel aan het leven van de volwassenen: de dood, ziekten, seksualiteit, en alle zaken die met de "volheid" van het leven te maken hebben werden voor het kind niet verborgen gehouden. In de 18e eeuw ontstaat dan het ideaal van het onschuldige, lieve kind dat weggehouden moest worden van de harde wereld van de grote mensen. Seksualiteit was voortaan iets van volwassenen en er werd van alles bedacht om kinderen "rein en onschuldig" te houden (anti-masturbatiegordel!). Er kwam dus een scheiding tussen de wereld van het kind en die van de volwassenen. Er werd een speciale ontwikkelingspsychologie en pedagogiek uitgedokterd. In de 19e eeuw stort de medische wetenschap zich op de seksualiteit. Alles wat afwijkt van de "normale" seksualiteit wordt tot afwijking verklaard en komt in het psychiatrisch handboek terecht. Pedofilie (evenals homoseksualiteit in het algemeen) staat ook in het rijtje van perversies. Seksuele kontakten tussen meer en minderjarigen komen in de sfeer van het strafrecht. [...]

Zo werkten de medische wetenschap, de pedagogiek en de theologie niet te vergeten jaren lang eendrachtig samen om ook de pedofiel het leven moeilijk te maken. [...] Ook al blijven er psychologische verschillen - volwassenen hebben meer levenservaring dan kinderen - het samen met elkaar bloot zijn verkleint niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk de afstand tussen het kind en de volwassene. Zolang die gelijkheid niet gewenst wordt - en dit wordt meestal door de volwassenen bepaald - zal pedofilie blijvend als ontoelaatbaar worden beschouwd. Zolang niet erkend wordt dat kinderen ook seksuele en erotische verlangens hebben blijft pedofilie verboden gebied. [...] De meeste problemen worden door de buitenwereld gemaakt. [...] De ellende komt meestal niet voort uit het pedofiele kontakt als zodanig, maar ontstaat door de reakties van de omgeving. [...] Het seksuele zal veel meer een onderdeel van het leven moeten worden wil het problematische en dramatische ervan verdwijnen.

bron: Artikel 'Pedofilie' door Wilfred Ploeg, november 1984; Verschenen in Orpheus 1985-1; 1985