De zaak Wilhelmus

Zo'n tweeënhalf jaar geleden kreeg de jeugdige sekstycoon [Joop Wilhelmus] van het schoolbestuur van een roomskatholiek vormingsinstituut voor werkende meisjes te Rotterdam in het kader van de seksuele voorlichting aldaar de uitnodiging een lezing te geven over de veranderende normen in de seksuele moraal. Joop: "De inhoud van die lezing was ze bekend; ik heb 'em méér gegeven. Uiteraard heb ik een en ander omlijst met illustraties en heb ik films vertoond omdat ze me daar uitdrukkelijk om gevraagd hadden. Het liep allemaal jofel. Het is een erg goeie lezing geweest al zeg ik het zelf. Dat was een van de leraren die erbij was helemaal met me eens. Een paar van die meisjes, ze waren zo tussen de 15 en de 18, vroegen me of ze wat boekjes mochten meenemen. Nou had ik die rommel toch bij me, dus waarom niet?" Inderdaad waarom niet zal men zeggen. Welnu, een teerhartig familielid van een van de meiskes liet een protest horen en van het een kwam het ander. Joop: "In het begin vond iedereen het leuk en toen er geprotesteerd werd ging iedereen bedenkelijk kijken." De vraag of seksueel prikkelend materiaal aan personen jonger dan 18 jaar mochten worden getoond was juridisch een interessante.

bron: Artikel 'De zaak Wilhelmus deel één'; Sekstant, nr. 10; oktober 1973