Edward Brongersma 1911-1998

Eind jaren 70 was hij {Edward Brongersma} in het nieuws, toen ds. Alje Klamer hem voor de IKON-televisie in een pastoraal getint interview aan het woord liet met een pleidooi voor een tedere, niet door overmacht en seksualiteit beheerste pedofiele relatie tussen een volwassen man en een jongen. Dat gesprek maakte grote indruk in het land en werd in een welwillende sfeer ontvangen en besproken. Dat gesprek was Brongersma's coming out als pedofiel; een gesteldheid die hij heel lang heeft moeten verzwijgen.

In de jaren vijftig - hij was toen Eerste Kamerlid voor de PvdA - was hij wegens het praktizeren van zijn pedofilie met een wat oudere jongen gearresteerd en veroordeeld, maar daaraan werd nauwelijks ruchtbaarheid gegeven. Nadat hij zijn straf had uitgezeten, kon hij in de Senaat terugkeren, waar hij (een ervaring rijper) pleitte voor een humane strafrechtpleging en de geesten rijp wist te maken voor wijziging van de leeftijdsgrens voor pedofiele contacten. Het zijn allemaal gebeurtenissen, die in de tijd niet eens zo ver van ons af liggen, maar die vandaag volstrekt ondenkbaar zouden zijn - verhalen uit die Welt von gestern.

Brongersma was, los van dit alles, een boeiende man. Hij stond tot voor kort in het telefoonboek van Haarlem genoteerd als advocaat en procureur, maar hij is ook als criminoloog verbonden geweest aan het Pompe-instituut van de universiteit van Utrecht en hij liefhebberde op het gebied van de literatuur en de theologie, twee terreinen die hij gecombineerd vond in Chestertons detective-verhalen over father Brown - de Engelse priester die met een thomistisch geschoolde logica de misdaad te lijf ging en ingenieuze oplossingen vond. Brongersma heeft, samen met zijn vriend Godfried Bomans, father Brown in Nederland populair gemaakt met zijn vertaling in de Prisma-reeks.

bron: Artikel 'Edward Brongersma 1911-1998' door Jan Kuijk; archief.trouw.nl/artikel?REC=tr-19980430-000000190; Trouw; 30 april 1998