Heeft het COC iets goed te maken?

Men streefde naar de integratie van een bepaalde aangepaste vorm van homofiel gedrag in de samenleving en zorgde er daarmee voor dat veel homo's het niet meer zo nodig vonden zich te verzetten tegen de in wezen nog even homo-vijandige maatschappij. Die maatschappij ziet homoseksualiteit namelijk nog steeds als een al of niet betreurenswaardige afwijking bij een bepaalde groep mensen. Het probleem wordt niet gezien als een algemeen maatschappelijk probleem waar iedereen last van heeft, maar als een probleem van een bepaalde minderheidsgroep. Op dezelfde manier kijkt de maatschappij (ook veel homo's) tegen pedofilie aan: als een - nog lastiger - probleem van een - nog moeilijker in de samenleving te integreren - minderheidsgroep. [...]

Ik zal maar niet te diep ingaan op het feit dat de enige prijs die het COC intussen betaald heeft ligt in het feit dat ze een achteraf niet goed te verdedigen houding ingenomen heeft. De echte klappen kwamen natuurlijk terecht op de hoofden van pedofielen en hun jeugdige relatiepartners. Ik vind het wel wat onfris dat de COC-nota hier zo luchtigjes aan voorbijgaat. Blijkbaar realiseert men zich in homofiele kringen niet voldoende dat men precies dezelfde onderdrukkingstechnieken heeft gebruikt die op homo's van toepassing zijn. Niet alleen de drijfveren (geaccepteerd willen worden) en de methoden (naar beneden trappen) vertonen een perfekte overeenkomst, maar ook het resultaat is hetzelfde: een toestand van schijngeluk die de werkelijke onderdrukking niet wezenlijk aantast. Het belangrijkste argument dat in de COC-nota wordt genoemd om nu wel te gaan werken aan de bevrijding van pedofilie is het besef dat het aankomende homo's en lesbiennes in deze kultuur ontbreekt aan een homoseksuele identifikatiemogelijkheid. Ze bedoelen daarmee dat iedereen in zijn of haar jeugd wel op vele manieren in aanraking komt met allerlei vormen van heteroseksueel relatiegedrag (in het dagelijks leven, op t.v., in boeken, films en ga zo maar door) maar dat het veel moeilijker is je een beeld te vormen van hoe homoseksuele mensen met elkaar omgaan en inhoud aan hun leven geven.

De nota noemt dit de ergste vorm van onderdrukking van homoseksualiteit die onze samenleving kent, en baseert hierop haar eindkonklusie dat het voor het COC noodzakelijk is mee te werken aan het opheffen van de onderdrukking van pedoseksualiteit, omdat daardoor ook de onderdrukking van homoseksualiteit als geheel verder kan worden teruggedrongen. [...]

bron: Artikel 'Heeft het COC iets goed te maken? - Voorlichting heeft de onderdrukking in de hand gewerkt' door J.R.F. [edit]; Betreft 'diskussienota pedofilie' van het COC; NIKS; Jaargang 4, nummer 5; mei 1980