Het Jaar van het Kind en de mythe van het magische jeugdland

Bescherming is een aspect van macht. Bescherming is een specifieke vorm van machtsuitoefening met als voornaamste kenmerk dat men verantwoordelijkheid van een ander overneemt door hem een bepaalde werkelijkheid, die men ongunstig acht voor de beschermde, te onthouden. Zo kan men een jeugdige, een bejaarde, een patiënt, beschermen tegen sex, tegen het zien van de dood, tegen de waarheid omtrent zijn ziekte, kortom tegen "de" maatschappij, tegen "zichzelf". De bescherming van iemand tegen zichzelf is altijd paradoxaal. Omdat men de ander zichzelf onthoudt, ontdoet van zichzelf en daarmee het belang van de handeling problematisch maakt. Ieder tijdperk heeft zijn eigen beschermde groepen. Groepen die in afhankelijkheidsrelaties staan en ons dierbaar zijn worden "object" van onze zorg. [...] Het veel te veel beschermde kind kan veel meer dan wij hem toevertrouwen en uit een oogpunt van maatschappelijke ontplooiing is dit zeker niet "de eeuw van het kind".

bron: Artikel 'Het Jaar van het Kind en de mythe van het magische jeugdland' door G. P. (Peter) Hoefnagels (hoogleraar in de criminologie en het kinderrecht aan de Erasmus Universiteit); de Volkskrant; 7 april 1979