Het agressieve geslacht
Is huiselijk geweld tegen mannen dan zo'n groot probleem? Mannen zijn toch sterker en groter? Ongetwijfeld, maar het is zwakzinnig om te denken dat je groter of sterker moet zijn dan iemand om hem of haar te beschadigen. Mannen worden bovendien opgevoed met de opdracht om vrouwen en kinderen te beschermen. Vrouwen hebben van die opdracht veel minder meegekregen: uit een dikke stapel wetenschappelijk onderzoek naar huiselijk geweld is dan ook duidelijk geworden dat achter de voordeur, in 'het domein van de vrouw', zij een stuk agressiever is als hij. Er zijn op het ogenblik 138 studies die aangeven dat vrouwen even agressief of zelfs agressiever zijn dan mannen in hun relaties. Daarnaast initiëren vrouwen vaker dan mannen geweld tegen kinderen en ten opzichte van ouderen zijn ze net zo agressief als mannen. [...]
Feministes die geconfronteerd worden met deze verhalen werpen immer tegen dat het vrouwelijk geweld 'reactie-geweld' is, vrouwen zouden zich vooral verdedigen tegen agressieve mannen. Uit deze onderzoeken blijkt eerder het omgekeerde: vrouwen beginnen eerder met slaan en daarom is er meer reden te denken dat juist mannen uit zelfverdediging slaan dan vrouwen. Grofweg begint in 30% van de relatie-conflicten de vrouw, in 20% de man en in 50% beginnen ze tegelijk of is niet meer te achterhalen wie de eerste klap gaf. Studies onder lesbiennes bevestigen dit agressieve beeld van de vrouw, evenals studies naar kindermishandeling en oudermishandeling. [...]
Een indicatie dat de gelijke verdeling van huiselijk geweld over de geslachten ook voor Nederland geldt is te vinden in de Emancipatiemonitor 2002 van het Sociaal Cultureel Planbureau en het Centraal Bureau voor de Statistiek. Afgezien van een enkele verbale plichtpleging bestaat in die nota vooral aandacht voor geweld tegen vrouwen. Op blz. 206 staat: 'Mannen zijn veel minder vaak thuis mishandeld; hen overkwam het vooral op straat', dan is dat strikt genomen correct, maar binnen het kader van een nota over emancipatie en huiselijk geweld is het toch minstens zo vermeldenswaard om te kijken in hoeverre mannen en vrouwen thuis slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Uit het tabelletje valt op te maken dat mannen iets vaker (17.6 tegen 17.52 keer) slachtoffer van mishandeling thuis zijn als vrouwen. Waarom presenteren de auteurs hun gegevens zo dat ik dit zelf moet berekenen? [...]
Er zit een zekere systematiek in dit voortdurend opblazen van de mannelijke agressie en het voortdurend verkleinen van de vrouwelijke. Dat blijkt wederom uit wetenschappelijk onderzoek. In Australië kreeg een groep mannen en vrouwen twee hypothetische situaties voorgeschoteld van huiselijk geweld. Het ging steeds om identieke scenario's van gewelddadige conflicten waarin alleen de geslachten werden verwisseld: de ene keer was de man de dader en de vrouw slachtoffer, de andere keer was dat omgekeerd. De deelnemers moesten nu beoordelen welke geweldsdaad ze het ergste vonden, die van de man of van de vrouw en wie moest zwaarder gestraft worden?
Vrouwe Justitia bleek vooral zonder blinddoek te opereren: ook al deden ze precies hetzelfde en waren de verwondingen volstrekt identiek, vrouwelijke daders konden rekenen op aanmerkelijk meer sympathie dan mannelijke daders, vooral van vrouwen, maar ook van mannen. [...]
bron: Citaten uit het artikel 'Het agressieve geslacht' door Theo Richel; www.libertarian.nl/NL/archives/001871.php; HP/De Tijd; 20 juni 2003