Hoe was het ook al weer? - Homofiel/pederast
In de zestiger jaren deed de schrijver Gerard Reve, tot ongenoegen van de goegemeente, gedetailleerd verslag van zijn homoseksuele escapades. In die dagen was menig arts en psychiater er nog heilig van overtuigd, dat homofilie een stoornis was, een ziekelijke afwijking die GENEZEN kon worden. Niet lang daarvoor bevalen psychiaters bij hardnekkige gevallen zelfs nog CASTRATIE aan, en het bleef niet altijd bij aanbevelen... In de meeste westerse landen werd homofilie bovendien als een MISDRIJF gezien, en konden mensen die homoseksualiteit in de praktijk brachten, in de gevangenis belanden. Intussen hebben we in Nederland het licht gezien, en vervolgens het homo-huwelijk wettelijk ingesteld. Geen psychiater die nog, althans openlijk, over 'stoornis' of 'ziekte' durft te reppen.
In de zeventiger jaren kon men spreken van een zekere acceptatie van pedofilie. Een vereniging als de toen nog florerende Nederlandse Vereniging voor Sexuele Hervorming had zelfs speciale werkgroepen en organiseerde seminars, om de emancipatie van de pedofiel in onze maatschappij te bevorderen. Ook in de media werd over het onderwerp weinig heisa gemaakt. Goed, kleine kinderen hadden natuurlijk recht op bescherming, dat stond ook toen als een paal boven water vast. Maar de pedofiel werd toch door veel mensen gezien als iemand met een weliswaar afwijkende voorkeur, doch hij diende met begrip en vertrouwen tegemoet te worden getreden. De pedofiel was ook een schepsel Gods. Hij had zichzelf niet gemaakt, daar kwam de houding wel zo'n beetje op neer.
Parallel aan de opgang die de homofiel sindsdien in de respectabiliteit mocht maken, verloopt de neergang van de pedo. Tot in de goot, tenslotte. Wat een mens ook heeft uitgevreten, iedereen weet dat de pedo in het gevangeniswezen de laagste sociale positie inneemt. En de maatschappij doet geen enkele poging meer met de pedofiel 'on speaking terms' te geraken. Walging en verstoting is diens deel, en anders zijn er wel genoeg mensen bereid hem een kopje kleiner te maken. Onlangs was Joop Schafthuizen, levensgezel van Reve, te gast in een interviewprograma bij de VPRO. Aanleiding; de Belgische koning, gesouffleerd door de Vlaamse minister van cultuur, weigerde Reve de Prijs der Nederlandse Letteren uit te reiken, omdat partner Schafthuizen afgelopen zomer zich bij de zuiderburen aan pedofiel gedrag had bezondigd. Schafthuizen had, naar eigen zeggen, het 'pielemuisje' van een minderjarige bezichtigd, zonder er overigens aan te komen. Om begrijpelijke redenen ligt het onderwerp sex en kinderen zeer gevoelig bij onze zuiderburen. Vandaar dat onmiddellijk een strafrechtelijk onderzoek werd gestart.
Op teevee kwam Schafthuizen er rond voor uit, een pederast te zijn. Hij werd o.m. geïnterviewd door een journaliste van de Vlaamse krant De Morgen, die vooral geïnteresseerd was in de vraag: Waarom houdt u, mijnheer Schafthuizen, nou van kleine jongetjes? Wat trekt u in hen aan? Haar vragen kwamen eigenlijk neer op: Waarom die ziekelijke voorkeur? Waarom ziet u niks in een lekker wijf? Eigenlijk precies de vragen die Reve bijna een halve eeuw geleden te beantwoorden kreeg. Uit het vervolg van bedoeld programma bleek, dat Schafthuizen niet de aangewezen man is om begrip te kweken voor de pederast. De twee volgende interviewers, die elk tien minuten kregen om hem het hemd van het lijf te vragen, kregen daar nauwelijks de kans toe: Schafthuizen reageerde dermate agressief, dat het bijna op klappen uitdraaide.
Dit neemt niet weg dat ik toch even dacht: de maatschappelijke haat tegen seksuele afwijkingen heeft zich, anders wij in onze tolerante waan meenden, niet laten verdringen, maar heeft zich slechts verplaatst naar een andere minderheid. En voor de zoveelste keer dacht ik ook: je zou toch wensen dat wij net zo'n heisa zouden maken over de tientallen miljoenen kinderen die door volwassenen misbruikt worden als goedkope werkkracht of willig kindsoldaat.
bron: Artikel 'Hoe was het ook al weer? - Homofiel/pederast.'; members.fortunecity.com/wiltenburg/id22.htm; januari/februari 2002