Hunkering

En nu schrijft die jongen in het aprilnummer (hebt u die nog?) dat hij vanaf z'n negende jaar hunkerde naar liefde. Van z'n ouders kreeg hij die niet, van een andere man mocht dat niet, volgens de wet. Wat een onnodig leed! Nu hoop ik maar dat er in Nederland onder de Sekstant-lezers IEMAND te vinden is, die zelf voelt tekort schieten ten aanzien van zijn "veeleisend" kind en die 2 mensen-kinderen gelukkig zou kunnen en willen maken, ook al is het misschien slechts tijdelijk. En heus (misschien ben ik wel een uitzondering) sex hoeft er niet BESLIST bij: ik zou al overgelukkig zijn, mijn leven zou inhoud krijgen, als ik een jongen(tje) dat echt van mij zou kunnen houden, aan mijn borst zou mogen drukken; dat ik ECHT iets voor hem zou kunnen betekenen, omdat dit mede voor zijn verdere leven belangrijk zou kunnen zijn. Als u die iemand bent, wilt u mij dan alstublieft schrijven? Ik ben gehuwd (mijn vrouw weet ervan) en woon in Den Haag.

bron: Ingezonden brief 'Hunkering' door 'Naam en adres bij de redaktie bekend'; Sekstant, no. 1; januari 1977