Ik ben Mees, ik ben 15 jaar

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

"Ik ben Mees, ik ben 15 jaar. Ik ben het vriendje van Walt en ik zit op de technische school in H. Ik zit nu in de tweede klas en ga dit jaar bouwtechniek doen". "Ik ben Walt, 42 jaar, leraar en ik heb Mees een jaar of drie geleden bij mij op school leren kennen. Mees was daar leerling, toch heeft hij niet echt bij mij in de klas gezeten; wel eens toen ik een andere leerkracht moest vervangen. En we hebben een vriendschapsrelatie van een jaar of twee". Mees: "Twee en een half!"

Walt: "Onze relatie is met name het laatste half jaar steeds beter en intensiever geworden. Ik kan me nog herinneren dat ik je twee jaar geleden soms twee, drie weken niet zag, nu zien we elkaar zowat elke dag. Soms gaan we de hele dag op stap, ook goed in de zin van: het stelde wel wat voor, in positieve zin. Ik heb ook een dochter van 17 jaar." [...]

COC: Walt, ervaar je het bedreigend als je omgeving jullie relatie 'ontdekt'? Walt: "Als bepaalde mensen er achter komen, dan kan dat heel bedreigend en vervelend zijn. Dat ben ik me bewust, maar ik heb ervoor gekozen om dat risiko en die verantwoordelijkheid te nemen. Aan de andere kant zijn [is] er in mijn omgeving een aantal volwassenen die wel van de relatie op de hoogte zijn en zien dat het goed is, het prima vinden en er niets op tegen hebben. Bijvoorbeeld mijn broer en z'n vriendin, en nog een paar vriendinnen en vrienden van mij. Dat betekent dat je een soort kring van mensen om je heen krijgt, waar je je toch vrij en veilig in voelt".

Mees: "Niet zo geheimzinnig hoeft te doen". Walt: "Er zijn ook pedofiele mensen die het voor iedereen stiekem moeten houden..." COC: Mees, heb jij zelf ook het gevoel dat je vrij kunt zijn naar buiten toe? Mees: "Soms moet ik het verbergen, thuis bijvoorbeeld en ik ken enorm veel mensen en dan vind ik het wel rot. Als ik in een andere stad loop, waar ik de mensen niet ken maakt het me niets uit".

bron: 'Interview' door S. van der K. & Elzo Pieterse; COC Bulletin; afd. Zuid-Limburg; april 1988