Ik had hem lief

Dicht daar in de buurt gevoelde ik een zeer ontrouwe bronst jegens een jongen met een herdershond aan de ketting bijna net zo groot als hij zelf, die zeer geestdriftig het baasje voorttrok, zodat diens 12- of 13-jarige dijtjes zich telkens spanden. Ik keek naar zijn gespannen, strak in het kruis opgesnoerde gebroken witte crèmekleurige broek, en naar de halsband van de hond, en meteen daarna naar de Jongen zijn nekje, en dacht aan jou - hoe je misschien niet jaloers, maar erg lief tegen me zoudt zijn, als ik dat blonde, een beetje hoerige Jongetje voor jou heel langzaam en teder zou uitkleden en in mijn armen nemen en kussen en van achteren maar meteen met mijn van Liefde voor jou gloeiende handen open splijten, voor jouw donkere en ontembare Liefdesdolk, o Prins. Enz.

bron: Uit het brievenboek 'Ik had hem lief' door Gerard Reve; Uitgeverij L.J. Veen, Amsterdam / Antwerpen; Tweede druk: 1992; Eerste druk: 1975