Ik hoop dat mensen niet meer wegkijken - Kim van Kooten

De eerste roman van Kim van Kooten gaat over de jeugd van een vriendin, Pauline Barendregt. [...] Al op pagina 16 van Lieveling vindt het eerste misbruik plaats, maar voordat u denkt dat het een zwaar slachtofferverhaal is: dat is het niet. Of liever, dat is het wel. Maar het is óók een boek vol humor. Het boek kent gruwel en grap, een haast verboden combinatie. Kim van Kooten zet de lezer in het hoofd van Puck - van haar 5de tot haar 13de jaar - en Puck is grappig, hilarisch soms. Bovendien weet Van Kooten met de liefdevolle lichtheid van haar pen op subtiele wijze het seksueel misbruik neer te zetten, soms door niets meer dan suggestie. [...]

"Laten we elkaar geen mietje noemen. Het boek gaat over mij", zegt Pauline Barendregt tijdens de boekpresentatie van afgelopen maandag. Barendregt is een vriendin van Kim - ze kennen elkaar van het schoolplein van hun kinderen - en op haar levensverhaal is het personage Puck gebaseerd. [...]

Barendregt: "En toch. Ik hoop dat er na het lezen van het boek een poortje is open gezet in je hoofd. Dat je weet dat het kan gebeuren. Maar dit boek is niet geschreven uit rancune. Ik wil geen angst zaaien. En ik wil ook niet dat mensen stenen door de ruiten van vermeend pedoseksuelen gaan gooien, daar is geen kind mee geholpen. Ome meneer is overleden en met mijn moeder heb ik al twintig jaar geen contact, dat hoeft voor mij ook niet. Ik ben blij met het leven dat ik heb opgebouwd."

bron: Interview en boekrecensie 'Ik hoop dat mensen niet meer wegkijken' door Jessica van Geel; www.nrc.nl/handelsblad/2015/11/07/ik-hoop-dat-mensen-niet-meer-wegkijken-1556397; NRC; 7 november 2015