Ik was tien jaar toen ik merkte dat er liefde van die vrouw uitstraalde

Ik wil graag even reageren op uw pedofilie-verhaal. Zo'n relatie tussen een kind en een volwassene ontstaat niet van de ene dag op de andere. Toen ik een kind was moest ik na school altijd naar een vriendin van mijn moeder, omdat mijn moeder voor ons, mij en mijn broertjes, moest werken. Bij mijn oma's en tantes kreeg ik geen liefde. Die vriendin op haar beurt kreeg geen liefde van haar man. Ik was tien jaar toen ik merkte dat er liefde van die vrouw uitstraalde. Toen ze merkte dat ik niet protesteerde tegen haar omhelzingen ging ze af en toe ook verder. Dan pakte ze me van achteren en streelde mijn borsten. Ik vond het fijn. Ik bloosde en straalde, maar ik was niet boos. Soms zocht ik haar zelf. Twee jaar is dat zo doorgegaan.

Ik ben een "normale" vrouw gebleven, ben getrouwd en heb kinderen. Ik heb mijn geheim nog nooit aan iemand verteld. [...] Maar met die vrouw van vroeger kan ik het nog steeds goed vinden. Ik betreur ten zeerste de manier waarop men tekeer gaat, de pedofielen veroordeelt. Persoonlijk vind ik het woord ook veel te zwaar voor zo'n relatie.

bron: Ingezonden brief 'Pedofilie (2)' door Mw. P. van der Zee (Amsterdam); Nieuwe Revu; 1979