Interview met Daniel Billiet - De angst om kinderen lief te hebben
"Stel dat ik nu in België was, stel dat wat mij eind jaren '70, begin jaren '80 overkomen was, nu zou gebeuren: wat zouden daar de consequenties van zijn? Niet dat ik toen een pedoseksuele relatie had, maar toch wel een heel bijzondere vriendschap, die niet door iedereen op de juiste manier werd ingeschat en waar ik toen ook wel problemen mee had, maar toch niet zo dramatisch als, denk ik, in deze tijden het geval zou zijn geweest. [...]
Ik had graag gehad dat de media van bij het begin het onderscheid tussen pedofilie en pedoseksualiteit duidelijk stelden. Aangezien ik dol ben op taal, zou ik mij houden aan de letterlijke betekenis van het woord pedofilie: liefde voor kinderen. Pedoseksualiteit duidt op seksuele omgang met kinderen, en dat is voor mij een enorm verschil. Mijn seksualiteit beleef ik met vrouwen, daarover gaat het dus niet. Het heeft te maken met geboeid zijn door schoonheid, door zuiverheid. Ik geef les in het eerste en tweede jaar secundair onderwijs. Mijn leerlingen balanceren op een grens: ze zijn nog kind, ze zijn nog even kind, ze zijn bijna geen kind meer. Het zijn jonge volwassenen en toch nog net niet. Dat is een schitterend scharniermoment. [...]
Jongens en meisjes van tien, elf jaar ontroeren mij zowel door hun objectieve schoonheid - ze hebben nog geen jeugdpuistjes - als door de uitstraling waarover ze beschikken. Elfjes zijn het, of efeben, met een mengeling van kinderlijke onschuld en volwassen weten. [...] Die jongens en meisjes weten gewoon niet wat er in hen omgaat en dat maakt het natuurlijk zo mooi. Dat een volwassene dat ziet, kan nooit schadelijk zijn voor een kind. Integendeel zelfs. Zo'n manier van kijken impliceert ook een grote mate van empathie. Van kinderen houden, heeft niets te maken met wat een volwassene wil. Waar je moet van uitgaan is: wat wil dat kind? [...]
Ergens hoop ik dat wij allemaal een stukje pedofiel zijn, en ik ga er trouwens van uit dat dat inderdaad het geval is. Net zoals ik geloof dat niemand 100 procent heteroseksueel is, en iedereen voor een stukje homoseksueel. Als het niet zo is, missen wij mijns inziens een belangrijke factor van het mens-zijn. [...]
Als je over pedoseksualiteit spreekt, denk ik dat dat in bijna alle gevallen negatief is. Ik ken die theorieën wel die zeggen dat een kind zelf ook seksuele verlangens heeft, maar je blijft hoe dan ook zitten met een belangrijke factor van machtsonevenwicht. [...]
Ik vind dat je kinderen moet 'wapenen' met informatie, zodat ze zichzelf beter leren kennen en beter weten wat zij zelf willen en niet willen. [...] Ik pleit voor een algemeen soort weerbaarheid, op alle vlakken. Maar wat zie je: in het onderwijs wordt nog altijd een houding van volgzaamheid en gehoorzaamheid aangeprezen in plaats van zelfstandig, kritisch denken en uitkomen voor wat je zelf wil en niet wil."
bron: Interview met Daniel Billiet 'De angst om kinderen lief te hebben' door Hilde Sabbe; Interview n.a.v. het boek 'Een muur van lege blikken' door Billiet; De Morgen; 21 oktober 1997