Job (42): 'Mijn geaardheid zegt niets over of ik goed ben of slecht'

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Job (42) is pedofiel. Hij heeft een vrouw en twee kinderen. Fier sprak met hem over zijn geaardheid, de vooroordelen en zijn angsten.

'Rond m'n twaalfde had ik al het idee dat ik anders was. Ik kreeg kriebels, verliefde gevoelens voor jonge jongens. In de brugklas was er een jongetje... Ik kende hem niet, maar stond dichtbij hem bij het omkleden voor gymnastiek. Hij was zo mooi. Dat vond ik vreemd. Want waarom had ik bij hem dit gevoel? Eerst dacht ik dat het bij de puberteit hoorde, misschien komen de meisjes nog, dacht ik. Maar het concept vriendinnetjes ontging mij totaal. Ik heb wel eens in een Playboy gekeken, maar niets. Dat verontrustte me. Toen ik een jaar of zestien was, vond ik jongens van mijn eigen leeftijd niet aantrekkelijk meer, ik viel nog steeds op de jongere jongens. Toen wist ik: ik ben geen homoseksueel. Maar wat dan wel? Pas veel later las ik een boek over pedofilie en dacht: dit is het. Ik was iets wat ik niet wilde zijn. Een pedofiel. [...] Op een gegeven moment heb ik mijn gevoel verdrongen. Ik deed alsof het er niet was, speelde het heterospelletje mee. Ik kreeg een vriendin met wie ik nog altijd samen ben en twee kinderen heb. Zij wist van niets, maar ineens had ik weer een toekomst. Dat gaf lucht.'

'Toch liep ik op een gegeven moment vast. Mijn leven was een toneelstukje. En er was een jonge jongen met wie ik contact had. Het kriebelde, maar ik dacht: dit kan niet, dit gevoel wil ik niet. Op dat moment werd ik zo geconfronteerd met alles wat ik al die tijd had weggedrukt... Het kwam veel te dichtbij. Ik werd depressief, leefde als een zombie. Mijn vriendin had geen idee wat er aan de hand was, ze vroeg zelfs of ik een ander had. Ik kon mijn ware gevoelens niet langer verstoppen en op een nacht heb ik mijn vriendin verteld dat ik verliefd was op een jongen van twaalf. Gek genoeg was het voor haar op dat moment een opluchting.' [...]

'Er zijn pedofielen waarbij affectie geen rol speelt. Bij mij wel; voor mij is er - bij sommige jongens - wel seksuele aantrekkingskracht. Dat is het enige wat mijn seksuele geaardheid zo specifiek maakt. Ik hou van kinderen, maar dat doen de meeste mensen. Bij mij komt daar een verliefd gevoel bij kijken. Ik mis het dat ik geen echte relatie met iemand kan hebben, ik mis de interactie met jongens. Vaak genoeg denk ik: wat moet het mooi zijn om dat jongetje te leren kennen. Maar ik ga het nooit aan, want een relatie zoals volwassenen dat hebben, kan niet. Zoiets past niet bij een kind.' [...]

'Nee, laten we seks met kinderen niet accepteren. Maar laten we er wel voor zorgen dat mensen zoals ik gewoon mens kunnen zijn en een normaal leven kunnen leiden. Nu worden we verketterd. Ik zou meer openheid willen, meer acceptatie. [...] Ik zou nooit seks met een kind willen omdat ik weet dat ik het kind daarmee beschadig. Mijn liefde voor kinderen is honderdduizend keer sterker dan mijn drang naar seks. Ja, de aantrekkingskracht is er, maar ik ben geen slaaf van mijn lusten. Ik ben niet als een geketende hond die op z'n prooi duikt op het moment dat je de ketting doorknipt.' [...]

'Mijn grootste angst is die voor de toekomst. Mensen zeggen de meest kwetsende dingen over pedofielen. Er wordt naar ons gekeken alsof we ziek zijn. We moeten dood, we moeten ons laten castreren en noem maar op. Wat nu als mijn buren ontdekken wie ik ben? Gelukkig heb ik mijn ware ik nog altijd verborgen kunnen houden voor de buitenwereld, maar ik wil niet denken aan de dag waarop het misgaat. Voor nu kies ik ervoor om te leven. Nee, ik voel mezelf geen slecht mens meer, maar als ik iemand anders had kunnen zijn - geen pedofiel - dan graag.'

bron: Interview < 'Mijn geaardheid zegt niets over of ik goed ben of slecht' >; www.fier.nl/fiermagazine; Fier.nl; najaar 2016