Laat het kind met rust

Omdat ouders banger zijn geworden, is ook de bewegingsvrijheid van kinderen sterk afgenomen. Kinderen van nu zijn wereldwijs. Ze praten mee over van alles en nog wat. Maar de feitelijke bewegingsvrijheid is afgenomen. Mocht een kind dertig, veertig jaar geleden, op woensdagmiddag nog met zijn step alleen naar het plantsoen, zonder dat zijn ouders wisten waar hij uithing, tegenwoordig moet hij nauwkeurig zijn coördinaten doorgeven, zodat ouders weten waar ze zijn. [...]

Niet alleen de fysieke, ook de mentale bewegingsvrijheid van kinderen is afgenomen. Ouders willen van een school niet alleen weten wat voor cijfer hun kind op rekenen gehaald heeft, maar ook hoe hij of zij sociaal-emotioneel in elkaar steekt. Alle aspecten van het kinderlijk gedrag worden gevolgd. [...] Veel schoolgerelateerde problemen komen voort uit de neiging om kinderen in de mal van de school te persen. [...]

Ik pleit ervoor om kinderen weer meer met rust te laten. Wij zouden het zelf bepaald niet aangenaam vinden als we de hele dag op onze nek gezeten werden. We zouden het ervaren als een enorme inbreuk op onze vrijheid. Maar bij kinderen vinden we dat normaal. De Zweedse pedagoge en schrijfster Ellen Key zei een eeuw geleden: "Het kind niet met rust laten is de grootste misdaad der tegenwoordige opvoeding." Sindsdien is de omvang van die 'misdaad' alleen maar toegenomen. We zouden er beter aan doen wat meer vertrouwen te hebben in de spontane ontwikkelingskracht van kinderen.

bron: Artikel 'Laat het kind met rust' door Gerrit Breeuwsma (universitair docent ontwikkelingspsychologie en auteur van "Het vreemde kind. De kindertijd als sleutel tot onszelf" (Uitgeverij Bert Bakker, 2009)); www.refdag.nl/artikel/1409983/Laat+het+kind+met+rust.html; Reformatorisch Dagblad; 13 mei 2009