Leve de bloedschande!

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Regelmatig laat ik verlekkerd het oog rusten op mijn zuster, die behalve een hartstikke leuke meid, ook een mooie vrouw van halverwege de dertig is. Dan denk ik: jum, daar zou ik best eens wat mee willen. Als ik mijn oude moeder, wanneer ze bij me logeert, in of uit de kleren of op de pot help en haar zachte rimpelig vel tegen het mijne voel (wat niet uitzonderlijk is, want ik heb niks aan als ik net mijn bed uitkom) dan is dat een aangename gewaarwording die zeker niet van erotiek gespeend is. Mijn vader pijpen? Hij heeft het me nooit gevraagd, maar waarom niet! Vroeger toen ik nog thuis woonde, droomde ik vaak van een broer of broertje, om mee te vrijen. [...] Hoe het ook zij, ik zie er veel schoons in, wanneer kontakten tussen bloedverwanten kunnen worden uitgebreid tot het lichamelijk genot zonder andere grenzen dan die de betrokkenen zelf wensen te stellen. [...]

En voor wie in dit verband een onbedwingbare behoefte hebben aan heteroseksueel neuken, is er dan geen probleem gezien het rijke skala aan voorbehoedmiddelen. Mocht er een gewenst kind van komen dan hoeft dat niet met het badwater te worden weggegooid, want "....dat incest noodzakelijker wijze eugeneties schadelijk zou zijn, zal geen dierenfokker overtuigen, alleen nog mensbiologen". (Ernest Borneman, Das Patriarchat, 1979.) [...]

[Z]ou iemand mij kunnen uitleggen waarom men wel aan de zuigrefleks van babies tegemoet mag komen door een smerig onpersoonlijk stuk rubber in hun mondje te proppen zonder dat ze specifiek dáárom gevraagd hebben, en waarom moeder niet haar borst voor DAT doel mag aanbieden en wél voor melk, of waarom pap zijn piel daar niet beschikbaar voor mag stellen tot wederzijds genoegen? Let wel, ik vraag om UITLEG, ARGUMENTATIE, niet om kreten van: nou ja, wie dát niet begrijpt..!

bron: Artikel 'Leve de bloedschande!' door Joop Keesmaat; De Verkeerde K(r)ant, nummer 27; 15 juni 1986