Londens blootverbod is terugkeer naar de fatsoensrakkerij van weleer
Burgemeester Sadiq Khan van Londen krijgt in sommige kringen veel waardering voor het feit dat hij de Londense metro wil zuiveren van seksistische reclame. Argument: foto's van mooie lichamen roepen een negatief zelfbeeld op bij de beschouwers. Bovendien is het onmogelijk om je voor de beelden af te sluiten als je je op de perrons bevindt. Het schijnt heel ernstig te zijn dat de lichamen maar al te vaak zijn gephotoshopt om ze nog idealer, nog perfecter te maken.
Weet je wie dat ook deden? Michelangelo en voor hem in de Griekse oudheid Praxiteles. Rembrandt, Goya of Titiaan ontzagen zich evenmin lichamen bij te schilderen en de werkelijkheid te vervalsen. En met hun al die duizenden kunstenaars die de trots zijn van onze cultuur. Kijk eens naar die prachtige gebitten, kijk eens naar die volmaakte welvingen. Ga dan voor de spiegel staan en bezie hoe je er zelf bij loopt. Vierduizend jaar kunstgeschiedenis is niets anders dan objectivering van vrouwen en jonge mannen. Niet hun intelligentie staat op het voetstuk of het doek, maar hun lijf. [...] Het blijft niet bij beeldende kunsten alleen. Ook op het toneel en de daarvan afgeleide film en televisie zien wij al duizenden jaren vooral mooie jonge mensen. [...]
Dit plaatst het gedrag van burgemeester Sadiq Khan in een ander licht. Hij is geen bevrijder. Hij is een fatsoensrakker. De grote monotheïstische godsdiensten, het jodendom, het christendom en de Islam, vertonen alle drie een heilige huiver voor erotiek en het naakte lichaam. Alles wat zweemt naar lichamelijk genot, moet beheerst worden en aan banden gelegd. Niet voor niks heet seks buiten het huwelijk ontucht of tuchteloosheid. Fatsoensrakkerij richt veel en veel meer psychische schade aan dan foto's van bikinimeisjes op het metrostation maar blijft niettemin diep in onze samenlevingen verankerd.
In de twintigste eeuw leken er scheuren en barsten te komen in het bastion van kuisheidsmanie maar soms lijkt het wel of dit een tijdelijk verschijnsel was. Al die scheuren en barsten worden momenteel door bigotte kwezels weer dichtgemetseld. Nu eens gebeurt dat op grond van ouderwetse religieuze taboes zoals bij ons de ChristenUnie zou doen als die meer dan vijf zetels had, dan weer is de fatsoensrakkerij geseculariseerd zoals in sommige stromingen van het feminisme of de politiek het geval is. [...]
Censuur is een constante begeleider van de geestelijke vrijheid zoals die in de grootste kunstwerken tot uiting komt. In die traditie van onderdrukking staat Sadiq Khan. Hij is een bigotte kwezel. Dat niet alleen. Hij wil verlokkende beelden uit het zicht houden van zijn tienerdochters met hun ontluikende seksuele identiteit. Hierin toont hij zich een Victoriaans patriarch van het zuiverste water, het tirannieke familiehoofd dat alles buiten de deur houdt wat hem vuil, vies en voos voorkomt. Het oogmerk is niet anders dan beheersing van andermans seksuele energie. Het is strijd tegen de autonomie die het onvervreemdbaar récht hoort te zijn van elk mens. Het is repressie in optima forma.
bron: Artikel 'Londens blootverbod is terugkeer naar de fatsoensrakkerij van weleer' door Han van der Horst (historicus); www.joop.nl/opinies/londens-blootverbod-is-terugkeer-naar-de-fatsoensrakkerij-van-weleer; Joop; 14 juni 2016