Minderjarig en toch al een levenslang strafblad
Stijn was 15 jaar toen hij uit eigen beweging naar de politie ging om melding te maken van seksueel misbruik, gepleegd door zijn werkgever. Deze man werd daar later ook voor veroordeeld. Stijn vertelde de politie ook dat zijn baas hem een USB-stick had gegeven met daarop foto's van hun bedrijfsuitje waarop echter ook kinderporno bleek te staan. Dezelfde dag van de aangifte door Stijn nam de politie zijn computer in beslag en werden daarop inderdaad de foto's aangetroffen.
Tot verbijstering van Stijn en zijn ouders gebeurde er toen iets, waardoor Stijn en zijn ouders mijn hulp nodig hadden. Officier van justitie mr. Spaans besloot namelijk om Stijn te vervolgen voor het bezit van kinderporno. Stijn en zijn ouders waren flabbergasted: hij was nota bene zélf slachtoffer van seksueel misbruik. Als Stijn niet zelf tijdens zijn aangifte had verteld over de foto's op de USB-stick had er nooit een haan naar gekraaid. Dat bleek voor de officier van justitie echter geen reden om de zaak te seponeren. Hij zou Stijn alleen niet dagvaarden als Stijn akkoord zou gaan met een verplichte behandeling en drie jaar lang toezicht van de Reclassering. Dat was voor Stijn geen optie: hij had geen stoornis en hij was geen dader, hij was slachtoffer! Waarvoor was reclasseringstoezicht nodig? En bovenal: een dergelijke straf zou hem een levenslang strafblad opleveren. Ik adviseerde Stijn dan ook niet akkoord te gaan met deze bizarre straf van de officier van justitie.
De officier van justitie besloot Stijn na een lange onzekere periode van 30 maanden (!) toch te dagvaarden. Bij minderjarigen moet gedagvaard worden binnen 16 maanden, maar deze officier van justitie bleek buitengewoon traag. [...]
'Door niet als een goed burger te handelen' toen hij als slachtoffer naar de politie ging om aangifte te doen en daar te vertellen over de kinderporno die hij had gekregen, riep Stijn in zijn minderjarige onschuld onbewust een levenslang strafblad over zichzelf af. Dat dit in de praktijk concrete gevolgen had, ondervond hij aan den lijve. Dezelfde officier van justitie die 2.5 jaar wachtte met het dagvaarden van Stijn, vond wel de tijd om te dreigen de school van Stijn te informeren over de vervolging van Stijn wegens bezit van kinderporno alsmede een kinderboerderij waar hij wel eens gezien zou zijn. Hij vond het verder ook noodzakelijk om, zonder Stijn daarover op de hoogte te stellen, 3.5 jaar na de aangifte, de turnvereniging van Stijn telefonisch te informeren over de strafzaak tegen Stijn. In een vernederend gesprek met het bestuur van de turnvereniging werd Stijn daarna voorgoed de toegang ontzegd tot de turnvereniging. Mijn toelichting aan het bestuur dat Stijn slachtoffer was en zelf naar de politie was gegaan, vond het bestuur niet relevant. Het risico van een vermeende pedofiel - dat Stijn zelf nog een kind was, maakte niet uit - vond de vereniging ontoelaatbaar. [...]
In de Tweede Kamer is een meerderheid van mening dat de criteria voor het afgeven van een VOG aan mensen die in hun jeugd een strafbaar feit hebben gepleegd, te streng worden gehanteerd. Ondanks deze kritiek, bestaat het levenslange strafblad voor minderjarigen nog steeds.
bron: Artikel 'Minderjarig en toch al een levenslang strafblad' door Bart Swier; www.vvsadvocaten.nl/2019/06/18/minderjarig-en-toch-al-een-levenslang-strafblad/; VVS Advocaten; 18 juni 2019