Moderne taboes - Marthijn Uittenbogaard
"De buitenwereld denkt: alle pedo's willen kinderen misbruiken"
In deze serie over moderne taboes dit keer Marthijn Uittenbogaard (30) aan het woord. Hij is pedofiel.
"Op de lagere school, toen ik twaalf was, wist ik het al: als ik groot was, zou ik nog steeds op jongens van twaalf vallen. Zo mooi vond ik hen. Pas toen ik ouder werd begreep ik dat ik pedofiel was. Toen kwamen ook de problemen. In ons gezin werd niet gesproken over seksualiteit. Ik had na de mavo stiekem relaties met oudere mannen. Vier jaar geleden, toen ik lid werd van de vereniging Martijn voor pedofielen, heb ik mijn moeder verteld dat ik voornamelijk op jonge jongens val. Ze nam het aan ter kennisgeving. We praten er nooit over. Ze hoopt volgens mij nog altijd dat ik met een vrouw trouw. Aan mijn vader heb ik het niet verteld, hij vindt homo's al ziek, laat staan pedofielen. Eén keer vroeg hij mij iets over de vereniging Martijn. 'Ben jij daar ook patiënt van', vroeg hij. Mijn zus en broer weten dat ik pedofiel ben en respecteren het wel. Op mijn werk weten een paar mensen dat ik 'op jongens val'. Zij denken dat ik homo ben, maar zo voel ik me niet. Pedofilie is iets heel anders. Ik durf er soms wel over te praten, maar als iemand er niet mee overweg kan, klap ik ook dicht. Gelukkig kom ik op bijeenkomsten voor pedofielen en bij gespreksgroepen op internet gevoelsgenoten tegen. De eerste keer dat ik naar een bijeenkomst ging voelde ik mij als een soort crimineel. Ik was bang dat ze me daar misschien van mijn pedofilie af zouden willen praten. Maar was een gezellige bijeenkomst, waar we over koetjes en kalfjes praatten en waar ik eindelijk mezelf kon zijn. Sinds de affaire-Dutroux zijn er veel minder bijeenkomsten voor pedofielen. Organisaties zijn huiverig geworden. Net als pedofielen zelf; zij begeven zich liever anoniem op internet dan dat ze lid worden van onze vereniging. Het ledental is na 'Dutroux' gehalveerd tot 270. Ik denk dat het dieptepunt nu voorbij is.
De buitenwereld denkt: alle pedo's willen kinderen misbruiken. Dat is helemaal niet zo. De meeste pedofielen hebben geen seks met kinderen. Alleen de pedo's die dat wèl doen halen de krant. Ik zou graag een relatie willen met een jongen, ik zie het als een soort mentorschap waarin ik hem zelfrespect en vertrouwen bijbreng. Als het kind ouder wordt kunnen we gewoon goede vrienden blijven, of we zetten de relatie voort. Onderzoek heeft uitgewezen dat seks op jonge leeftijd niet schadelijk is. Een kind is heel goed in staat om te bepalen wat het wil. Het is pas schadelijk als een kind onder dwang meedoet. Als er sociale controle is en voorlichting op scholen over (seksuele) gevoelens en relaties, dan zal het misbruik juist afnemen. Hoe strenger de samenleving, hoe meer misbruik, denk ik. De wet zegt dat kinderen jonger dan zestien jaar geen seksuele relatie mogen hebben. De verenging Martijn raadt haar leden aan om zich daar aan te houden. Mijn ideaalbeeld is dat de wet stap voor stap verandert. Dat seks van kinderen onderling gelegaliseerd wordt, en dat de leeftijdsgrens waarop seks legaal is steeds verder omlaag gaat, in plaats van omhoog."
bron: In de serie 'Moderne taboes'; Interview Marthijn Uittenbogaard door Josephine Krikke; (Tekst door Krikke geschreven in de ik-vorm na interview met Uittenbogaard); de HUMANIST (Uitgave: Humanistisch Verbond); september/oktober 2002
[Ingezonden brief door Ellen Ouwehand-Honig:]
Seks op jonge leeftijd wel schadelijk
"Onderzoek heeft uitgewezen dat seks op jonge leeftijd niet schadelijk is." "Een kind is heel goed in staat om te bepalen wat het wil." Citaten uit het artikel door Josephine Krikke over de mening van Marthijn Uitenboogaard [Uittenbogaard] in de Humanist 4/2002. Wat wil de redactie ons zeggen door dit artikel te plaatsen? Staat zij achter de inhoud? Wil de redactie ons getuige laten zijn van de eenzame strijd waar een pedofiel in verkeert? Ongeveer vijf jaar geleden heeft in de NRC een artikel gestaan van een hoogleraar (zelf pedofiel meen ik me te herinneren), waarin geciteerd werd uit een onderzoek, dat inderdaad het niet schadelijk zijn van seks op jonge leeftijd zou aantonen. Het bleek dat het om één onderzoek ging van matige kwaliteit, vele malen geciteerd, dat weersproken werd door een andere wetenschapper die later op het artikel reageerde. Dat Marthijn en alle pedofielen met een onoplosbaar / moeilijk oplosbaar probleem zitten, is een ieder die de krant leest wel duidelijk. Maar het voorbij gaan aan vele tientallen onderzoeken (wel goed uitgevoerd) die aantonen dat het hebben van seks op jonge leeftijd lichte tot zeer ernstige schade aanricht, neem ik u kwalijk.
Ellen Ouwehand-Honig, [edit woonplaats]
Naschrift redactie: Met de (inmiddels beëindigde) serie "Moderne taboes" heeft de redactie de beweegredenen en belevingswereld van de geïnterviewden willen duidelijk maken, zonder daar zelf direct haar mening tegenover te plaatsen.
bron: Ingezonden brief door Ellen Ouwehand-Honig; De HUMANIST; november 2002
[Ingezonden brief door Marthijn Uittenbogaard, onbekend of deze geplaatst is:]
Ware humanisten,
Ik ben erg blij dat het blad de HUMANIST aandacht heeft besteed aan de mening van een pedofiel (de HUMANIST sep/okt 2002). Niet dat ik voor 100% in het hokje "pedo" pas maar dat is hier niet zo van belang. Wat me niet verbaasde was dat in het volgende nummer een ingezonden brief te lezen was over het artikel waarvoor ik geïnterviewd was door Josephine Krikke. De inzendster van die brief, Ellen Ouwehand-Honig vroeg zich af of de mening van de redactie hier werd verwoord en ook beweerde ze dat seks op jonge leeftijd altijd minimaal lichte schade veroorzaakt. Ik weet niet of ze seks tussen kinderen onderling of zelfs masturbatie in je uppie ook hierbij rekent. Ik mag hopen van niet.
Ik zal met de mening van de redactie beginnen. Wanneer je een blad maakt met puur de mening van de redactie kan deze als ze erg kritisch is maar uit één persoon bestaan die alleen zijn of haar eigen artikelen plaatst. Ik vind het de primaire taak van Humanisten om het op te nemen voor de zwakkeren in de samenleving. Als er een bepaalde groep wordt verketterd moet je hier dus aandacht aan besteden. Of je het nu eens bent met de verschillende meningen die binnen die groep leven doet hierbij niet eens ter zake. Bedenk altijd dat je er tenslotte niets aan kunt doen wie je bent en wat je voelt. Niet dat ik het erg vind te zijn wie ik ben overigens.
Seks op jonge leeftijd hoeft niet schadelijk te zijn. Zonder dwang en negatieve beïnvloeding achteraf uiteraard. Er zijn onderzoeken gedaan waaruit veel schade naar voren kwam. Dit vind ik niet vreemd omdat er veel personen tussen zaten die vroeger relaties hadden die ik totaal niet goedkeur. Nog nooit is aangetoond dat seks van een kind met een volwassene op zich schadelijke effecten geeft. Wel is er aangetoond dat er pedofiele relaties met seks bestaan die geen schade maar zelfs positieve effecten hadden. Ik geef toe dat het doen van onderzoek nog veel nodig is. Iets wat seksuologen bijna niet mogen vandaag de dag! Ze krijgen er domweg geen budget voor.
Kinderen die seks met volwassenen wensen zijn er ook. Ikzelf fantaseerde daar vroeger vaak over. Helaas is het er nooit van gekomen. Toch raad ik iedereen aan om in de huidige omstandigheden van zulke sekscontacten af te zien, simpelweg omdat de pleuris uit kan breken bij het bekend worden ervan. Aan iedereen die nare seksuele ervaringen in hun jeugd met ouderen heeft opgedaan wil ik tenslotte zeggen dat ik ook wil voorkomen dat dit andere kinderen overkomt. Alles maar goed praten is en was dus absoluut niet mijn bedoeling. Hopelijk heb ik Ellen Ouwehand-Honig en velen met haar ietwat gerustgesteld.
Met vriendelijke groet,
Marthijn Uittenbogaard, Leiden
bron: Ingezonden brief door Marthijn Uittenbogaard; Gestuurd aan redactie De HUMANIST; Onbekend of het geplaatst is; 12 november 2002