Ontucht?

De afgelopen maanden is de Nijmeegse bevolking opgeschrikt door een aantal zogenaamde ontuchtzaken van mannen met jonge jongens. De Gelderlander heeft daar telkens uitgebreid over bericht en op 16 maart '91 enkele achtergrondartikelen geplaatst. Daarin zegt GGD-jeugdarts Carla Leen dat seksualiteit bij het leven hoort, net als eten en drinken, en dat die seksualiteit al heel vroeg begint. Seksuele vorming is daarom van belang. De GGD is begonnen met een cursus voor leerkrachten over seksuele vorming. Doel is: het kind weerbaar maken door goede voorlichting en daardoor weer het beperken van het aantal kinderen dat seksueel misbruikt wordt. Ouders en verzorgers zouden een controlesysteem moeten hebben zodat ze elk moment van de dag weten waar hun kinderen uithangen. Door op te bellen bijvoorbeeld.

Zedenrechercheur Trudy Gillissen, die in haar werk te maken krijgt met seksueel misbruik van kinderen, waarvan incest overigens de grootste bulk vormt, noemt het 'macho-gevoel' als een van de redenen waarom jongens thuis niet vertellen wat 'ome Jan' uithaalt. Kinderen, bezig met hun eigen seksuele identiteit, vertellen zoiets niet 'want dan denkt iedereen dat ik homo ben'. Het 'prototype' van 'die mannen' is geen 'man in 't bosje' maar een aardige man waar niemand iets achter zoekt. Iemand waar net iets meer mag dan thuis, iemand waar je de koelkast leeg mag eten, iemand die vertrouwen wekt. Er kan dan een situatie ontstaan waarbij een pedofiel een grens overschrijdt en te ver gaat.

Vragen als: waarom heb je het toegelaten en waarom ben je weer terug gegaan; zijn vragen die volgens Gillissen nooit aan jonge 'slachtoffers' gesteld mogen worden. De verantwoording en de schuld leg je dan bij het kind. Roel van E. [edit], die zich 2 jaar bij de werkgroep pedofilie wegens persoonlijke interesse in de problematiek oriënteerde reageert hieronder op bovengenoemde artikelen op persoonlijke titel.

Nijmegen gonst van drie 'ontuchtzaken', aldus de Gelderlander van 16 maart. Als vanouds worden de termen 'seksueel misbruik' en 'slachtoffers' gebruikt. Ondergetekende verdiept zich in de zeden problematiek, en heeft bedenkingen bij veel media-verslaggeving in deze.

Vooropgesteld: ook ik veroordeel seks met dwang of geweld, middels chantage, aanranding en verkrachting. Ik ben tegen seks waarbij een oudere de machtspositie heeft over een afhankelijke jongere: het wangedrag dus van ontspoorde ouders, kinderrechters en internaatsdirecteuren. In soortgelijke situaties zijn bovengenoemde termen functioneel, dus correct.

Ik beschik over informatie, dat deze termen slechts in één van de drie zedenzaken van toepassing zijn. Bij de twee andere was geen sprake van seks onder dwang, bedreiging of geweld. 'Ongelijke monniken, ongelijke kappen' lijkt me hier een zinvollere benadering. Zou het niet mogelijk zijn om in de pers, in zaken als die van deze twee goedwillende mannen, mildere termen te gebruiken? Is elke lichamelijkheid tussen kinderen en volwassenen wel ontucht of misbruik?

Prototype

Ongetwijfeld doen de woordvoersters van GGD en Zedenrecherche, samen met de stadsredactrice, uit goede bedoelingen hun verslag. Zij hebben alleen de pech, ambtshalve vertolkers te zijn van de Nederlandse seksuele moraal. Een waardenstelsel, dat volgens mij nog teveel berust op een innerlijke tegenspraak van collectieve onlustgevoelens en angsten, halve waarheden en hele vooroordelen. Centraal hierin staat het gebruik van cliché's om er groepen mensen in te vangen. Vroeger was er de vieze engerd in de bosjes, nu krijgt deze het clean etiket van een 'prototype'. Deze wolf is schaapsvacht doet vooral aardig en onberispelijk, uit onfris eigenbelang! Zo'n presentatie kan nooit helemaal ontsnappen aan een nasmaak van subtiele discriminatie. Kortom: durf de prototypen toch een gewoon als mensen te zien!

Taboe-sfeer

Terecht constateert jeugdarts Carla Leen, dat seks nog steeds in de taboe-sfeer zit maar ook gewoon bij het leven hoort, net als eten en drinken. Waarom trekt ze die lijn niet consequent door naar lichamelijke relaties tussen kinderen en volwassenen? Sommige kinderen voelen zich ook zó aangetrokken tot volwassenen. In de Volkskrant van 16 maart vertelt een man zelfs over de noodzaak die hij daartoe in zijn jeugd voelde. Eerdere seks-experimenten met leeftijdsgenoten werden ontdekt. Boze reacties van ouders en omgeving veroorzaakten toen bij hem psychische schade. Later had hij nog als kind relaties met volwassenen. Die lekten niet uit en genazen zelfs, door hun tederheid en geborgenheid, veel van zijn mentaal leed. Deskundigen als Dr. Theo Sandfort benadrukken, dat kinderen aan relaties met volwassenen ook positieve gevolgen en ervaringen kunnen overhouden.

Ouders

Afkeurende reacties van ouders zijn mede te verklaren uit het feit, dat zulke relaties kinderen iets anders kunnen bieden dan de ouders zelf. En dan gaat het niet om cola en chips, wie ontvangt zijn gasten met de koelkast op slot? Kinderen komen ook zonder dit alles naar volwassenen toe die ze graag mogen. Onderschat niet de rol van overbezorgdheid en jalouzie bij veel ouders, zelf ooit preuts opgevoed met taboe's op lichamelijkheid en tederheid. Het is al moeilijk te verteren, dat hun kinderen zich bij een 'vreemde' thuisvoelen, en als er dan ook nog lichamelijkheid bijkomt, dan barst de hel los! Het zijn pas de reacties van ouders en omgeving, die psychische schade bij kinderen veroorzaken, en het beeld van hun oudere vriend of vriendin kapot maken. Zo verliezen kinderen hun vertrouwen in mensen, niet door vrijwillige uitingen van genegenheid.

Raar

Ik mis deze visies in het relaas van jeugdarts Carla Leen. Waarom belicht ze niet consequent alle kanten van de zaak, ook de emotionele behoefte bij sommige kinderen en volwassenen aan wederzijdse relaties? Zowel voor het kind, als voor de volwassene, is seks als eten en drinken: een fundamentele behoefte in het leven. Pedo-seksualiteit hoort bij het leven en is van alle tijden, volken en culturen. Alleen wordt er bij ons wat raar over gedaan. Veel mensen, onder wie ouders, vinden het trouwens géén probleem.

Je kunt onmogelijk seks helemaal definitief uit het taboe halen zonder ook pedo-seks eruit te bevrijden. Leens controlesystemen staan dus haaks op haar grote ideaal. Lessen in seksuele vorming zijn een beter idee, mits ze Alle taboe's doorbreken, inclusief pedo-seks.

Doorbreek dus ook het 'macho-gevoel', aangehaald door rechercheur Trudie Gillissen. Het vooroordeel, dat mannen altijd sterk moeten zijn, en dat het dus erg is om homo te zijn omdat homo's altijd zwak zijn. Maar ook dat een jongen van seks met jongens of mannen homo wordt, want het is immers besmettelijk... Allemaal lariekoek dus, maar helaas krijgen teveel jongeren tussen 10 en 18 jaar dit door hun omgeving voorgeschoteld. Ze geloven er ook nog in, en juist dat maakt veel slachtoffers!

Etiketjes

Had Trudie Gillissen de macho-ballon niet kunnen doorprikken? Nu zullen lezers van de Gelderlander misschien denken, dat de politie er zelf in gelooft. Dat strookt niet met het nieuw vooruitstrevend beleid van de Nijmeegse politie.

Mensen kleven niet als etiketjes van homo, macho, pedo enz. op ballonnen die een 'prototype' zijn. Prik alle ballonnen door!

Pedofielen zijn doorgaans gewone, aardige mensen. Ze doen niet alleen maar aardig. Wel wordt hun bestaan levenslang verzuurd, doordat een seksuele dubbelmoraal niet serieus de echte grens tussen liefde en misdaad markeert. Haal pedo-seksualiteit uit de strafwet, en de leeftijdsgrenzen uit de zedenwet!

bron: Artikel 'Ontucht?' door Roel van E. [edit]; PINK (COC-blaadje afdeling Nijmegen), 11-5; juni 1991