Oude Pekela en een nieuwe seksuele moraal

Het is een onprettige ontwikkeling dat rechtse en feministische stromingen elkaar vinden op het punt van de seksuele moraal. Hij lijkt rechts te versterken en feministes te verdelen. [...]

We leven in een samenleving die is doordrenkt van gewelddadige en seksuele beelden, maar tegelijk neemt men aan dat het kind seksueel onschuldig en onmondig blijft. Dat levert een egelstelling op waarin het kind nooit voldoende beschermd kan worden. Het kind zal nooit afgesloten kunnen worden van datgene waarvan de maatschappij is verzadigd. [...]

Zou het niet verstandiger zijn omgangsvormen te vinden voor de kinderlijke seksualiteit in plaats van haar verder aan banden te leggen? De moderne westerse samenleving neemt een unieke positie in omdat het kind systematisch toegang tot de seksualiteit wordt ontzegd. Daar helpt geen seksuele voorlichting aan zolang dat droogzwemmen blijkt. Kinderen zullen altijd wegen blijven zoeken en vinden om seksueel aan de gang te gaan, met elkaar of met volwassenen. Evenals er altijd volwassenen zullen zijn die esthetisch genoegen vinden in de schoonheid van de jeugd en de vruchten daarvan plukken.

Vanzelfsprekend kan seks traumatisch zijn - en al helemaal in een samenleving waar seksuele hypocrisie standaard is. Maar de opvoeding is in al haar aspecten bij tijd en wijle traumatisch: het gezinsleven, de dwang van de school, de omgang met leeftijdgenoten, de boze buitenwereld, om van natuurrampen als dood en ziekte niet te spreken. Waarom moet de seksualiteit van het kind zo'n bijzondere plaats in het rijk der trauma's innemen? We zouden er beter aan doen de kinderen de kans en de ruimte te geven zich seksueel te ontplooien, met en zonder volwassenen. Pederasten zijn dan geen smerige kinderverkrachters meer, maar pioniers van een andere seksuele moraal waarin niet een fundamenteel aspect van het mens-zijn aan de kinderen wordt onthouden: hun erotische wensen en fantasieën.

In een open en anonieme samenleving zal het kind een seksuele fetisj blijven en ook als zodanig toegankelijk zijn - maar kinderen zullen zich niet alleen tot seksueel object, maar ook tot seksueel subject ontwikkelen. Altijd richt de aandacht zich op de gevaren die het kind loopt als seksueel object. Maar waarom wordt de ontwikkeling van het kind als seksueel subject tegelijk gefrustreerd? [...]

De afschaffing van de zedenwetten betekent in ieder geval dat seksualiteit gewoner kan worden, dat een stuk seksuele hypocrisie kan verdwijnen en dat er ruimte komt voor kind en volwassene om te experimenteren met de seksuele manieren zonder dat er het Damocleszwaard van de wet boven hangt. In het vervolg van de discussie kan het dan gaan over de wilsvrijheid van het kind hetgeen een voortreffelijke zaak is gezien zijn huidige rechteloosheid.

bron: Artikel 'Oude Pekela en een nieuwe seksuele moraal' door Gert Hekma; Homologie; november 1987