Pedofilie en de constructie van het kind

Voor mij staat het vast dat kinderen in deze maatschappij seksueel worden onderdrukt. Het is een kleine moeite voor een kind om zelf seksualiteit te ontdekken. Het feit dat zoveel kinderen nooit masturberen terwijl zoveel volwassenen ervan genieten is geen toevallig gebrek aan interesse bij de kinderen. Heel vroeg wordt hen verteld dat de geslachtsdelen vies zijn en niet moeten worden aangeraakt; dat je niet naakt hoort te zijn met andere mensen erbij, enzovoorts. Ten gevolge van dergelijke druk leren kinderen om aseksueel te zijn.

De meeste kinderen tussen vijf en tien jaar zeggen dat ze niet willen neuken en dat seks walgelijk is. [...] Tegelijkertijd besteden kinderen veel tijd aan het vertellen van vieze moppen, over bloot, plassen in het openbaar, of seks. Zij worden net zo in beslag genomen door het onderwerp als volwassenen. Hun uitingen van gebrek aan interesse in seks zijn de halve tijd het onderwerp van grote hilariteit en opwinding - met een duidelijk seksuele lading. De meeste volwassenen ontgaat dit alles totaal, omdat zij door hun eigen reacties een dergelijke communicatie met kinderen hebben afgesloten. Als het gaat over seks, dan doemt plotseling een scheidsmuur op. Het kan leuk zijn om kinderen te laten meedoen met afwassen, maar het idee om ze te laten meedoen met seks doet ieders haren te berge rijzen! Wij overwegen geen praktische regelingen, maar wensen een totaal verbod.

Wat blijkt hieruit? Ten eerste dat wij een zeer puriteinse cultuur hebben en dat wij allen seks heel anders behandelen dan andere dingen. Ten tweede is het volgens mij verbonden met de manier waarop de maatschappij als geheel tegen het taboe op pedofilie aankijkt. Het is in de publieke opinie de hoeksteen en het kernpunt waarop kinderen van volwassenen gescheiden worden. Het heeft een mythologische kracht in het menselijk bewustzijn die uitstijgt boven het werkelijke belang, hoe groot dat ook moge zijn.

bron: 'Pedofilie en de constructie van het kind' door Terry Leahy (socioloog); OK Magazine, nr. 16; december 1988