Pedofilie zit bij mij meer in het hoofd dan in daden...
Nadat hij ruim twee uur lang, vanaf een doorzakkend gevangenisbed, zijn verhaal gedaan heeft, zegt hij: "Oké, ik ben een fucked up pervert. Eigenlijk kan het me geen donder schelen wat je opschrijft. De kranten willen altijd het extreme: de smerigste man die u ooit zag, hij deed het met kinderen van twee. Ik lees geen kranten meer, ik geloof ze niet."
"Het heeft me m'n halve leven gekost mensen te vinden die er anders over dachten, die me steun wilden geven. In Engeland is de wet doordrenkt van kerk, hetero en familie. Ik heb geen familie, geen kinderen, één vriendin in mijn leven gehad. Ik heb niks. De kerk zou zeggen: 'Open je hart voor Jezus'. De wet zou zeggen: 'Executeren'. Jij zou me in een psychiatrische inrichting laten zetten. Voor altijd een outcast. Ben ik altijd geweest en ik kan er niet meer mee leven. Ik ben aan het eind." [...]
Hij werd lid van een Britse pedofielen-organisatie, de Pedofile Information Exchange. Een andere organisatie was toen net ontmanteld door The Sunday People. Op de voorpagina: 'De smerigste mannen van Engeland'. Twee journalisten, die beweerden dat ze van kleine meisjes hielden, hadden de groep geïnfiltreerd. Ze hadden de bijeenkomsten bezocht, alle adressen achterhaald en gepubliceerd. "In 1978 werd ik coördinator van PIE, alles in diep geheim en zeer illegaal volgens de Britse wetten." [...]
"Ik bezocht pedofielen in de gevangenis, in Manchester, Leicester, Nottingham, Gaandeweg veranderden die bezoeken in therapie voor mezelf. Sommigen van hen zaten vast voor geen andere reden dan dat ze de hond hadden uitgelaten om elf uur 's avonds in een donker park. Mannen van wie de gezinnen in elkaar gestort waren en die hun naam in grote letters in de kranten hadden zien staan." [...]
In 1983 deed de politie een inval in zijn huis en werd al zijn porno in beslag genomen. "Naakte jongens, het gebruikelijke spul. Het werd naar de aanklager in Londen gestuurd, maar ze hadden geen zaak tegen me, omdat het bezit toen nog niet strafbaar was. Handel wel. Ik kreeg het dus terug, en er gebeurde niets meer." "De homofobie werd steeds erger. Gay-bars werden binnengevallen, homo's werden door het hele land gearresteerd. De situatie werd steeds intoleranter onder de conservatieve regering. Ik werd steeds kwader. Ik heb interviews gegeven op de televisie en de radio. Ik heb tegen het land gezegd: ik ben wat ik ben, ze kunnen doen wat ze willen, alleen executie kan een eind aan ons gevecht maken. [...]
"Gedurende de tijd dat hij in de flat is geweest is er van sex geen sprake geweest. Ik zat zwaar onder de medicijnen, dus het had niet eens gekund, laat staan wat zijn ouders tegen de politie zeiden. Bovendien, vijf jaar is veel te jong. Hij was erg mooi, maar niet direct seksueel aantrekkelijk vanwege zijn leeftijd. Ik hou van jongens vanaf minimaal tien jaar. Ik heb hem niet aangeraakt, dat wil zeggen, hij heeft op mijn knie gezeten toen we tv keken." "De moeder, God mag weten waarom, heeft de jongen misschien gedreigd of zo, want twee dagen later kwam ze met een vriend mijn huis binnenvallen. Ze zwaaide met een cassette waar alles op zou staan en was volkomen hysterisch. Ze schopten me, staken me met een enorme schaar in het hoofd en gilden: Wat heb je met mijn zoon gedaan?" [...]
En als je voor een seksueel delict in een Britse gevangenis terecht komt, jongen, dan ben je goed in de problemen. Hopeloos. Je kunt in elkaar geslagen worden door de bewakers, maar waarschijnlijker is dat de andere gevangenen het doen. Als dat niet gebeurt, dan doen ze wel gemalen scheermesjes in je eten. Een psychologische en lichamelijke marteling. Ik ken vier mensen die voor dezelfde vergrijpen vast zaten en in de gevangenis dood zijn gegaan. Je kunt je vader vermoorden, je moeder verkrachten, handtassen stelen, discotheken opblazen, wapens leveren aan Irak, maar je kunt niet het lichaam van een klein kind aanraken." [...]
"Ik heb eigenlijk nooit erg veel sex gehad. Het was voornamelijk fantasie met behulp van porno, video en boekjes. Pedofilie zit bij mij meer in het hoofd dan in daden."
bron: Artikel 'Pedofilie zit bij mij meer in het hoofd dan in daden...' door Albert de Lange (journalist niet de geïnterviewde); Het Parool; mei 1991