Recensie 'Theo Sandfort - Jongens over vriendschap en seks met mannen'

In onze samenleving bestaat voor pure vriendschap tussen volwassenen en kinderen, los van een pedagogische context, geen (geaccepteerde) vorm. De vorm die we wel kennen en waar het in dit boekje om gaat, is die van een pedofiele relatie. Die ontmoet op zijn hoogst enige tolerantie, maar zeker geen algemene acceptatie. Het betreft een relatie die over het algemeen wordt gedefinieerd vanuit het perspectief van de volwassene, niet vanuit dat van het kind. Die eenzijdige benadering wordt door dit boekje doorbroken. In de vele gespreksfragmenten geven de jongens, in leeftijd variërend van 10 tot 16 jaar, een goed en openhartig beeld van hun vriendschap met volwassen mannen (tussen de 26 en 66 jaar oud). [...]

De omzichtigheid en de slagen om de arm waarmee Sandfort de resultaten van dit onderzoek presenteert, hebben ongetwijfeld te maken met een sociaal klimaat waarin de boodschap 'seks tussen volwassenen en kinderen kan ook leuk en waardevol zijn' nauwelijks welkom is. De jongens waar Sandfort mee sprak vormen ongetwijfeld een specifieke groep. Bij hen is de vriendschap met een oudere man - vaak met medeweten van de ouder(s) - op een plezierige manier geïntegreerd in hun leven en heeft die vriendschap een positieve betekenis. Juist door deze relaties, die door de bestaande wetgeving eerder bedreigd dan beschermd worden, voor het voetlicht te zetten, laat Sandfort zien dat in vele discussies over relaties en seks met jongeren de gespreksdeelnemers het kind met het badwater weggooien.

bron: Recensie 'Theo Sandfort - Jongens over vriendschap en seks met mannen' door Maurice van Lieshout; Jeugd en samenleving; februari 1987