Seks en de wet
De laatste beperking [van de 3 genoemde in dit artikel] op seksualiteit betreft de leeftijdsgrens die in de meeste landen voor seksuele contacten wordt gehanteerd. In Nederland ligt deze op 16 jaar, maar in Vaticaanstad bijvoorbeeld op 12 jaar. In de laatste jaren kruipen die leeftijden omhoog. Het gebeurt mede onder druk van puriteinse groepen zoals evangelische christenen, feministes die verondersteld onmondige en onschuldige meisjes willen beschermen tegen het mannelijke geslacht en populisten die, anders dan Pim Fortuyn (die zijn seksuele ervaringen als jongen met mannen in zijn autobiografie positief beschreef: p.12 en p. 27), een gruwelijke hekel aan pedofilie hebben.
Tegelijk gaat volgens biologen de leeftijd naar beneden dat kinderen lichamelijk klaar zijn voor seks. Die leeftijd ligt nu rond de 12 jaar en verschilt nogal per individu (zie Van der Vliet, 1990, p. 54). Omdat gevoelens van seks en liefde zich niet laten bepalen door wetten en grenzen, lijkt het me verstandiger die leeftijdsgrenzen in de wet af te schaffen en alleen gevallen van misbruik te bestraffen, ongeacht de leeftijd van de betrokkenen. Een voorwaarde daarvoor is dat we kinderen met gedegen seksueel onderwijs voorbereiden op hun erotisch leven in een geseksualiseerde samenleving. Liever niet alleen door biologische informatie over geslachtsdelen en -ziektes of voortplanting, maar door scholieren les te geven over versieren, ze nieuwsgierigheid en oplettendheid bij te brengen, ze inzicht in hun eigen wensen en verlangens te bieden en ze soms met adviezen op weg te helpen. We vinden allemaal dat seks een essentieel onderdeel van het leven is, evenals religie en politiek. Waarom leren we kinderen wel over politieke geschiedenis en religieuze variatie, maar doen we dat niet bij seks? We doen nu of heteroseksualiteit de belangrijkste keuzemogelijkheid is, terwijl alle mensen seksuele wensen hebben die verder gaan. Ze vallen niet op vrouwen of mannen in het algemeen, maar op kleur van haar of huid, karaktereigenschappen, bepaalde lichaamsdelen, handelingen, kleren of situaties. Er bestaat een hele serie 'perversies' die het seksuele leven kleur en variatie bieden.
Wetten om seks in te dammen? Ze lijken me overbodig. Het is beter om algemene bepalingen te maken die misbruik van kinderen en volwassenen bestrijden, niet alleen bij seks, maar ook in gezin, bij arbeid of sport. Seks is geen probleem, alleen het misbruik dat erbij kan komen. We verbieden gezin en huwelijk niet omdat ouders elkaar en hun kinderen vermoorden of op grote schaal ongelukkig maken, want dat lost het probleem niet op. Bovendien hebben we geen aparte afdeling 'huwelijk en gezin' in de strafwet. Net zo min is het zinvol een aparte categorie seksmisdrijven te hebben. Dit bevordert de voorstelling dat seks iets slechts en aparts is.
bron: Artikel 'Seks en de wet' door Gert Hekma; www.ziedaar.nl/article.php?id=286; BLIND!; 19 september 2007