Sensibiliteit te danken aan pedofiele vriend

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

In de eerste plaats hoort iedere jeugdpaedagoog te weten, dat er even veel, ja waarschijnlijk meer, Senofielen zijn dan Pedofielen, en dat meer ouderen door jongens, dan jongens door ouderen verleid worden. Dat betreft dan in de eerste plaats vaak oorlogswezen en jongens uit opvoedingsgestichten, die hunkeren naar een vader, naar wat genegenheid van een oudere, en naar een geslachtsverkeer dat eindelijk eens niet zo brutaal en "mensonterend" is, als het geslachtsverkeer onder hun leeftijdgenoten dat pleegt te zijn. Daartoe behoren de jongens die in geslachtsverkeer slechts een "ondeugend", "stout" spelletje zien, (later meestal volkomen vergeten of verdrongen en geen trauma's achterlatend), en niet begrijpen waarom hun spelleider dat spelletje niet meespeelt als hij werkelijk hun kameraad is. Daartoe behoren vaak volksjongens, die verrukt zijn bij een oudere vriend soms de artistieke aanleg, soms de meerdere beschaving te vinden, die zij in eigen huis ontbeerden en die nu, uit waarachtige liefde, iets terug willen doen, - die het enige zouden willen geven, wat zij geven kunnen. [...] Mij zijn, in eigen kring, twee zeer bekende, volkomen normale en gelukkig gehuwde kunstenaars bekend, die mij verteld hebben hoe zij op 14-jarige leeftijd de ontwikkeling hunner sensibiliteit geheel aan een pedofiele vriend te danken hadden, voor wie zij nog steeds de grootst mogelijke dankbaarheid en verering voelen. Mij is een zakenman bekend, met eigen auto en gelukkig gezin, die uit een asociaal gezin afkomstig, als business-boy zijn oudere vriend leerde kennen, die thans nog zijn huisvriend is, en aan wie hij een tijdje geleden zijn verweesde neefje trachtte te koppelen, "want van wie anders zou de jongen kunnen leren, wat ik van jou geleerd heb?" Mij zijn étteljke gevallen bekend van volksjongens die ondanks een periode in "het leven", meest in de crisisjaren, zich tot heel normale, behoorlijke huisvaders ontwikkeld hebben, die om hun jongensavonturen nog wel eens lachen, maar er geen trauma van mededragen.

bron: Artikel 'Voor het heilsleger!!' door 'Ohira'; www.ihlia.nl/uploads/Digitale%20Collectie/Vriendschap/1962/62-04.pdf; Vriendschap (uitgave COC); 17e jaargang; april 1962