Taboes en mijn winkeltje

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Elke vrijdag, sinds de dag dat deze krant bestaat, ben ik op deze ereplaats rechtsonder op de opiniepagina uw toegewijde dienaar en onverschrokken ridder die van geen taboe wil weten, laat daarover geen misverstand bestaan. Maar op de andere dagen van de week probeer ik een bescheiden winkeltje draaiende te houden als dichter, romancier, toneelschrijver en essayist. Het komt wel eens voor dat journalisten vragen of ze mij daarover mogen interviewen. Op zo'n verzoek zeg ik altijd gretig ja, mede in het belang van mijn winkeltje. Maar nu heb ik een probleem en ik heb uw advies nodig. Van de week vroeg iemand mij of hij me mocht interviewen voor OK Magazine, het ledenblad van de pedofielenvereniging Martijn. Het interview zou ook op de website van Martijn moeten worden gepubliceerd. Ik weet niet of dit een goed idee is. Dat komt niet doordat ik iets tegen OK Magazine of de vereniging Martijn heb. Pedofilie is niet strafbaar en ik heb er geen enkel probleem mee, evenmin als ik problemen heb met ongeacht welke fantasie of welk verlangen dan ook. Het realiseren van het verlangen is een misdaad, niet het verlangen als zodanig. Ik geloof niet dat ze daar bij Martijn anders over denken. Ik twijfel vanwege mijn winkeltje. [...]

Niet veel mensen zullen dit beschouwen als goede reclame, ook al is het natuurlijk belachelijk om te denken dat iemand die wordt geïnterviewd in een verenigingsblad daarmee automatisch zijn steun betuigt aan de vereniging in kwestie. Of zijn mijn twijfels een teken van pure lafheid? Het dilemma bewijst in elk geval dat pedofilie in onze maatschappij een groot taboe is. Moet ik mij daarnaar schikken, ik, die van geen taboe wil weten? Wat zou u doen?

bron: Column 'Taboes en mijn winkeltje' door Ilja Leonard Pfeijffer; nrc.next; 24 augustus 2007