Terug naar de spraakmakende pedofilie-aflevering van Een groot uur 'U'

Voor het eerst werden de seksuele gevoelens van pedofielen met inlevingsvermogen benaderd, het was het resultaat van een strijd die Brongersma al leverde sinds hij in de jaren '50 op 34-jarige leeftijd werd veroordeeld voor seks met de zestienjarige tuinman van zijn ouders. Die veroordeling kostte hem toen zijn Tweede [Eerste] Kamerlidmaatschap en - naar het zich liet aanzien - ook de rest van zijn carrière. Aanvankelijk besloot Brongersma zich daarna te laten castreren en zijn gevoelens te onderdrukken, maar toen psycholoog Pieter Baan tijdens een onderzoek de vraag 'Hoe kom ik hier vanaf?' beantwoordde met 'Moet dat dan?', kwam de gewezen politicus tot het besef dat hij zijn politieke capaciteiten ook zou kunnen toepassen in een strijd voor de rechten van zichzelf en zijn pedofiele medestanders. [...]

Toen laatstgenoemde werd gearresteerd en Brongersma vervolgens op televisie verklaarde dat de pedobeweging niet verantwoordelijk kon worden gehouden voor Dutroux' daden, leverde dat Brongersma een golf van kritiek op. Sterker nog: zijn huis werd bekogeld met stenen, hij moest onderduiken. [...]

Ook de documentaire van dinsdagavond is een schreeuw om debat: in een samenleving die homoseksualiteit tolereert op basis van 'men heeft zijn seksuele voorkeur niet zelf in de hand', kan men niet weigeren de pedo tenminste proberen te begrijpen.

bron: Artikel < De taboesfeer rondom pedofilie - Terug naar de spraakmakende pedofilie-aflevering van Een groot uur 'U' > door Teije Terhorst; www.xi-online.nl/tv/de-taboesfeer-rondom-pedofilie/; Xi; 7 februari 2012