Uit de kast - Marthijn Uittenbogaard
Oegstgeest, 18-06-2003
Onderstaande tekst is bedoeld voor mensen zonder vastgeroeste denkbeelden.
Hallo lezer/lezeres,
Mijn naam is Marthijn Uittenbogaard en ik ben op 21 april 1972 in Leiden geboren. Ik heb twee oudere broers (+2 en +4 jaar) en één jongere zus (-2 jaar). Tot mijn twaalfde woonde ik op een boerderij aan de rand van de stad Leiden. Mijn vader was dan ook boer. Mijn moeder gewoon huisvrouw. Mijn ouders schelen maarliefst zesentwintig jaar in leeftijd. M'n vader is de oudste van de twee. Men (mijn moeder en familie van beiden) moest mijn vader toentertijd overhalen om te gaan trouwen. Toen mijn oudste broer er al was kwam er dan toch een huwelijk. Het huwelijk was en is verre van perfect maar toch houden ze het nog steeds samen vol.
En nu over mezelf. Als kind was ik erg stil. Ik zei op school nooit iets. Hadden mijn broers en zus ook last van trouwens, de één wat minder dan de ander. Het meeste ging ik om met mijn zusje. Daar heb ik nu nog steeds een goed contact mee. De contacten met mijn broers waren en zijn altijd wat afstandelijker geweest. Aan mijn oma heb ik ook zeer goede herinneringen; zij was een zeer aardige vrouw. Echt zoals een oma behoort te wezen. Ze vond mij vroeger altijd erg lief. Vreemd dat ik nu volgens de publieke opinie een monster zou moeten zijn. Helaas is mijn oma er inmiddels niet meer. Op de lagere school (tegenwoordig basisschool genoemd) had ik door de jaren heen één vast vriendje waar ik vaak mee speelde. Geen seksspelletjes overigens. Ik fantaseerde (uiteraard) wel over seks. In mijn fantasieën kwamen jongens van mijn eigen leeftijd voor, (niet mijn schoolvriend overigens), ook een meisje die er jongensachtig uitzag (vind ik achteraf als ik de oude schoolfoto bekijk), en ook fantaseerde ik over seks met volwassen mannen. Wat seks precies inhield wist ik nog niet helemaal, maar gedurende de jaren werd dit beeld beter ingekleurd. Ik wenste vooral een contact met een aardige man. Het uiterlijk was hierbij niet belangrijk. Het fijne zou dan zijn dat ik hem seksueel liet genieten. Seks is een wisselwerking, je geniet zelf ook als je partner ervan geniet. Helaas kwam ik nooit een kinderlokker tegen, zoals men ze toen vooral noemde.
Op m'n twaalfde verhuisde ik naar Oegstgeest. Je weet wel, Jan Wolkers-town. Hemelsbreed ben ik niet ver verhuisd aangezien de boerderij al bijna in Oegstgeest stond. In vroeger tijden was het zelfs grondgebied van de gemeente Oegstgeest. Toen ik ongeveer vijfentwintig was ging ik op mezelf wonen. Een rijtjeshuis in Leiden, net buiten het centrum. Hier woon ik nu nog.
Mijn eerste sekscontacten waren eigenlijk best laat. Ik vond en vind dat de samenleving zulke contacten veel te moeilijk maakt. Er waren zeker mannen geweest die wel wat zouden willen met mij maar je kan het moeilijk gaan vragen aan onbekenden op straat. Zou men daarom tegenwoordig zo angstig zijn voor internet? Op mijn zeventiende had ik voor het eerst seks. In mijn leven heb ik contacten gehad met jongens van rond mijn leeftijd alsook met mannen ouder dan mij. Ik heb een paar jaar een lat-relatie gehad met iemand die zestien jaar ouder was. Lat staat voor living-apart-together. Het betrof een ex-getrouwde man die zelf twee kinderen had. Hij wist vanaf het begin van mijn seksuele gevoelens voor (onder andere) kinderen. Helaas werd ik na jaren gedumpt (zo voelde het althans). Hij werd verliefd op een jongere jongen (deze relatie hield gelukkig (wrok?) niet lang stand overigens). Wel heb ik contact gehouden, zij het wat minder, met zijn kinderen waar ik overigens nooit iets seksueels mee gehad heb of mee gewenst heb. Z'n zoon die nu bijna officieel volwassen is komt zo nu en dan logeren. Met zijn dochter heb ik nu meer een e-mail/chat contact. Zij woont bij de vader en zijn zoon weer bij de moeder. Wat me erg aanspreekt is dat de zoon zich alternatief kleedt en dergelijke. Hij is zeker geen meeloper met de meute maar heeft een eigen wil. Veel meer zal ik over hun niet gaan vertellen in verband met privacy.
De laatste twee jaar ben ik dus single maar zoek ook niet erg een relatie voor het leven. Ik zie wel, wat dat betreft.
Nu mijn visie voor de toekomst. Ik hoop dat mensen wat meer zelf na zullen gaan denken zodat ze niet standpunten innemen omdat de meerderheid deze simpelweg heeft. Je moet altijd kritisch blijven nadenken en je baseren op feiten. Gevoelens kunnen namelijk niet kloppen. Denk maar aan de enorme walging die homoseksualiteit vroeger bij velen opriep. Als mensen hun eigen seksualiteit meer ontwikkelen is dat niet alleen voor die mensen beter maar ook voor anderen die nu worden afgewezen op grond van hun gevoelens. Een meisje dat vanaf jongs af aan leert masturberen ervaart zo wat ze fijn vindt. Ook kan ze er van alles bij fantaseren. Masturbeert ze nooit en gaat ze later met een jongen naar bed dan valt de seks vaak zeer tegen. Pijnlijk, niet weten wat je geil vindt et cetera. De seks wordt dan nogal eens een noodzakelijk kwaad. Veel vrouwen is dit overkomen terwijl dit toch echt niet hoeft. Daarom ben ik voor volledige openheid wat seks betreft tegenover kinderen. Laat ze wat mij betreft alle mogelijkheden zien op dvd. Op scholen moet zeker meer aandacht worden besteed aan seksualiteit. En dit in elke klas. Lessen over seks, seksuele geschiedenis, gevoelens, relaties et cetera. Veel angst over seksualiteit neem je zo weg. Wanneer mensen collectief minder angstig zijn, zijn ze ook vriendelijker voor elkaar.
Middels de Vereniging MARTIJN (voor acceptatie van pedofilie) probeer ik de wereld ietsjes vooruit te helpen. Ik ben me daarbij zeer bewust dat het probleem veel groter is dan het "enge" pedofilie.
Laten we een evolutie in de goede richting bewerkstelligen. Zoniet dan volgt er vroeg of laat een (tweede seksuele) revolutie. Een evolutie (in de goede richting) is altijd beter omdat je dan bij elk stapje de gevolgen goed kan beoordelen en de nadelige gevolgen op tijd kan bijsturen. Ook kan de gehele samenleving, dus ook de oudjes onder ons, dit bijhouden. Ten tijde van de eerste seksuele revolutie was er zo goed als geen aandacht voor negatieve seks zoals bijvoorbeeld misbruik. De rekening voor deze fout kreeg de samenleving later gepresenteerd.
Groetjes,
Marthijn Uittenbogaard,
Vrijheidsstrijder
bron: 'Uit de kast #2' door Marthijn Uittenbogaard; OK Magazine nummer 87; oktober 2003