Voor de camera uit de kast

Eerder deze maand is de filmdocumentaire Tarnation in première gegaan, een indringend document waarin de 31-jarige Jonathan Caouette aan de hand van filmpjes, foto's en geluidsopnamen uit eigen archief zijn levensverhaal vertelt. [...]

Midden in de film worden beelden getoond waarin de kleuter Jonathan alleen in een tuin speelt, terwijl hetzelfde jonge kind op de geluidsband zichzelf vragen stelt over zijn homoseksualiteit. Is hij zo geworden omdat hij in pleeggezinnen en tehuizen zo mishandeld is? Zag Jonathan toen werkelijk een verband hiertussen? "Ik was pas tien jaar oud toen. En volgens mij geloofde ik daar toen al niet in. Ik ratelde alleen wat gedachten in de microfoon van mijn taperecorder in een poging mijn leven zin te geven."

En hoe denkt Caouette hier nu over? "Ik kan me niet voorstellen dat homoseksualiteit door iets anders wordt ingegeven dan door de natuur. Niemand heeft mij gevormd tot een homo. Ook niet doordat ik mishandeld ben of doordat mijn moeder mishandeld is. Ik was toen al homo. Mishandeld worden en homo zijn hebben niets met elkaar te maken. Mishandeld worden is verschrikkelijk, homo zijn is heel fijn."

bron: Artikel 'Voor de camera uit de kast' door Frans P. Wollrabe; Gay Krant, 536; 16 juli t/m 29 juli 2005